Grieg – Holberg suite

De Noorse componist Edvard Grieg (1843-1907) gaat met deze suite op een fantastische manier terug in de tijd. Het zullen zijn tegenstanders verbaasd hebben dat de kleine man in staat was dit soort muziek te componeren. Op meesterlijke wijze zet hij een suite in oude stijl neer, compleet met alles wat zo’n werk in de zeventiende eeuw behoorde te hebben: prelude, gavotte, sarabande, musette, en air. Zo beleefde de inhoud van één van Griegs meest populaire werken geen nationale, Noorse, maar barokke invloeden.

Grieg schreef het werk in 1884 ter nagedachtenis aan de Noorse schrijver Ludvig Holberg (1684-1754), schepper van blijspelen en vernieuwer van de Deense en Noorse literatuur. Holberg werd in Noorwegen geboren en stierf in Denemarken. Hij reisde door heel Europa en werd docent aan de universiteit van Kopenhagen. Hij debuteerde als geschiedschrijver en jurist. Zeer belangrijk was zijn bijdrage aan de Deense literatuur door een serie blijspelen. Nog steeds behoren deze tot de hoogstandjes van de Deense en Noorse klassieke literatuur. Reeds in de achttiende eeuw verscheen er een volledige Nederlandse vertaling van Holbergs oeuvre.

De juiste titel van deze suite is Uit Holbergs tijd. Oorspronkelijk was het een suite voor piano, maar Grieg herschreef het voor strijkorkest. De première werd door Grieg zelf gedirigeerd en met veel enthousiasme ontvangen. Vanaf die dag werden melodieën uit deze populaire suite door het publiek meegezongen. Tot de meest populaire werken van Grieg behoren de suite Peer Gynt, Pianoconcert, Strijkkwartet 1, Liederen en de Holberg suite.

GRIEG HOLBERG SUITE NUMMER 273

Nota bene

Griegs beroemde Pianoconcert werd opgedragen aan de Noorse pianist Neupert. Deze beweerde na afloop van de première dat hij naar een hemels concert had geluisterd en dat het publiek uitzinnig was geweest en tussen de delen uit alle macht applaudisseerde.

Het werk is een ode aan het Scandinavische landschap, al doet de opening denken aan de tijd dat hij in Duitsland doorbracht.

De Noor zelf beweerde dat hij het concert schreef na de blijheid over de geboorte van zijn dochter.