Benda F – Oeuvre
Franz Benda (1709 – 1786) was een Tsjechisch violist en componist. Zijn vader onderwees hem en zijn jongere broer Antonin in het vioolspel. Behalve vioolspelen zong Franz in het kerkkoor. Hij was nog maar net 22 jaar toen hij toetrad als concertmeester tot het hoforkest van Frederik de Grote. Deze koning, die behalve krijgskundig was, bezat ook liefde voor de schone kunsten en was bovendien een verdienstelijk fluitspeler. Ook zijn broer Antonin was in dienst van de koning.
Benda, die honderden stukken vioolmuziek componeerde, waaronder een dertigtal vioolconcerten en 200 vioolsonates, is bekend vanwege zijn melodieuze manier van componeren. Zeer gevoelig zijn de adagio’s van hem. Behalve dat de componist de geschiedenis is ingegaan als vioolcomponist, schreef hij een twintigtal symfonieën en werken voor fluit.
Men deelt de gebroeders Benda in als vertegenwoordigers van de empfindsamkeit stijl, een stijl die gebezigd werd aan het Pruisische hof van Fredrik de Grote. (Empfindsamkeit is een met name Duitse manier van componeren waarbij gevoel, emotie, stemmingswisselingen de boventoon voeren. Men spreekt ook wel van overgevoeligheid of sentimentaliteit. Kenmerken zijn o.a. chromatiek, dynamische contrasten en heftige wendingen).
BENDA F OEUVRE NUMMER 525