Berlioz – L’enfance du Christ
De Fransman Hector Berlioz (1803 – 1869) ontving een streng katholieke opvoeding, doch deed verder weinig met het geloof. Toch componeerde hij een drietal grootschalige religieuze werken: Requiem (1837) – Te Deum (1849) – Oratorium L’enfance du Christ (1854). Over het algemeen haatten de fransen de werken van hun landgenoot maar voor de compositie L’enfance du Christ was veel lof. De aanleiding voor het componeren was het orgelwerk L’adieu des bergers (afscheid van de herders van het kindje Jezus) uit 1850 dat hij schreef voor een vriend. Van dit orgelwerk maakte de componist vervolgens een koorwerk.
Er wordt van uitgegaan dat de eigenlijke inspiratie bij het componeren van L’enfance du Christ teruggaat naar zijn jeugd, waar hij zijn eerste muzikale indrukken deed tijdens kerkdiensten en later zijn bewondering voor oratoria met Bijbelse inslag.
Het oratorium L’enfance du Crist is een trilogie gebaseerd op het nieuwe testament: De droom van Herodes, De vlucht naar Egypte, De aankomst in Saïs. Berlioz had er vier jaar tijd voor nodig om het oratorium te voltooien. Het werk toont de kindertijd van Jezus maar ook de kindermoord van Herodes.
Het werk wordt veelal met Kerstmis uitgevoerd.
BERLIOZ L’ENFANCE DU CHRIST NUMMER 635