Chausson – Poème voor viool

De Fransman Ernest Chausson (1855-1899) studeerde eerst rechten. Pas in 1880, op vijfentwintigjarige leeftijd, hakte hij de knoop door en schreef zich in aan het conservatorium in Parijs. Zijn leermeesters werden onder andere Massenet en Franck. Vooral door laatstgenoemde componist werd Chausson zeer beïnvloed.

Samen met zijn echtgenote, een voortreffelijk musicienne, leefde Chausson teruggetrokken in een huis dat eerder op een museum leek. Chausson werd opgenomen in het bestuur van de Sociëteit der Franse muziek en had daarom regelmatig contact met grote namen uit de muziek. Chausson kwam uit een welgestelde familie en veel arme kunstenaars deden (niet tevergeefs) een beroep op zijn welgesteldheid. De componist kwam door een tragisch fietsongeval om het leven.

Chausson was een componist met een eigen, zeer verfijnde smaak waarin een sterke melancholiek aanwezig was. Zijn beste compositie is ongetwijfeld Poème voor viool en orkest opus 25 uit 1896, een typisch voorbeeld van hoe de muziek van Chausson klinkt: melancholiek en hartstochtelijk. Alle grote violisten hebben opnamen gemaakt van het werk. Het werk werd opgedragen aan de Belgische meesterviolist Eugène Ysaÿe. 

Zijn inspiratie haalde Chausson uit een novelle The Song of Love Triumphant van zijn vriend de Russische schrijver Toergenjev die op een landgoed even buiten Parijs woonde.

Violist Ysaÿe speelde in 1897 in Parijs de premiere. Het succes van ongehoord. De componist werd overweldigd door het aanhoudende applaus, iets wat hij tot dan toe in zijn carrière niet had meegemaakt.

Er bestaan verschillende versies van het stuk: viool en orkest, viool en piano en viool en strijkkwartet. Het werk duurt iets meer dan een kwartier.

Een ander werk van deze Franse meester is het Poème de l’amour et de la mer, met het mooie Le Temps des Lilas.

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

CHAUSSON POÈME VOOR VIOOL EN ORKEST NUMMER082