Chausson – Symfonie

De welgestelde Fransman Ernest Chausson (1855-1899) was de zoon van een rijke aannemer die hem zijn fortuin naliet. Vanaf zijn tiende jaar speelde hij piano. Behalve muziek had hij interesse voor beeldende kunst en literatuur. Door zijn fortuin kon hij kunst verzamelen. Als 20 jarige bezocht hij concerten en leerde de pianomuziek kennen van de romantici als Beetoven, Schubert en Schumann. Aan het conservatorium was hij leerling van Jules Massenet en César Franck. Chausson was geen aanbidder van Richard Wagner zoals veel van zijn tijdgenoten, maar werd wel door hem beïnvloed. Omdat er in Frankrijk weinig belangstelling bestond voor de muziek van Wagner, reisde hij naar Duitsland om zijn werken te beluisteren.

Chausson schreef zijn Symfonie opus 20 in de jaren 1889/90. Al trad hij in de voetsporen van de Duitse en Oostenrijkse componisten, zijn Symfonie opus 20 uit 1890 is niet groots van opzet. Men zou eerder kunnen spreken van een elegant stuk muziek met impressionistische trekjes. Al kan niet ontkend worden dat wanneer het orkest losbarst, het slagwerk en koper doet denken aan Germaans meesters als Wagner, Bruckner en Mahler.

Ernest Chausson was allerminst een eenkennig man. Hij was de bescheidenheid zelve en beschouwde de meeste van zijn tijdgenoten als zijn vrienden. Ondanks zijn grote talent componeerde Chausson weinig. Bovendien maakte hij totaal geen ophef over zijn werken. Dat hij toch in de belangstelling kwam te staan, had alles te maken met zijn functie als secretaris van de Société Nationale de Musique. Hij had regelmatig contact met grote componisten, dirigenten en orkesten. Chausson overleed op 44 jarige leeftijd door een ernstig fietsongeluk.

Behalve bovengenoemd werk schreef Chausson ook Poème voor viool en orkest opus 25, Poème de l’amour et de la mer, Liederen (voor koor) en Jeanne d’Arc.

CHAUSSON SYMFONIE NUMMER 286