Clementi – Pianosonates
Muzio Clementi (1752-1832) was Italiaan van geboorte maar woonde bijna zijn hele leven in Engeland. Hij was een wonderkind op de piano, maar was ook al heel jong kerkorganist. Op dertienjarige leeftijd werd zijn muzikale gave ontdekt door een rijke Engelsman, die hem kocht van zijn vader en hem meenam naar zijn landgoed in Engeland. Daar werd hij aangezet tot het beoefenen van het klavecimbel en andere toetsinstrumenten. Clementi ontwikkelde zich als een van de beste pianisten van zijn tijd.
Als componist bleek Clementi tijdens zijn zevenjarig gevangenschap tot nog maar weinig in staat, want verder dan enkele gelegenheidstukjes kwam hij niet. Pas later toen hij op eigen benen stond en zich in Londen vestigde, liet Clementi als componist van zich horen.
In 1779 publiceerde hij Zes pianosonates opus 2. In deze stukken werd de pianosonate duidelijk onderscheiden van de klavecimbelsonate. Hij balanceerde in zijn sonates tussen schoonheid en banaliteit, wat hem de bijnaam ‘duivelskunstenaar’ opleverde. Tijdens een reis door Europa ontmoette hij Mozart met wie hij een klavierwedstrijd aanging. Geen van beide werd tot winnaar uitgeroepen: de jury oordeelde dat beiden even goed waren!
Terug in Engeland werd hij partner in een pianofabriek en richtte een muziekuitgeverij op. Samen met zijn vroegere leerling John Field promootte hij dit instrument in Europa tot diep in Rusland. Met zijn vijftig pianosonates heeft Clementi zijn tijdgenoot Ludwig van Beethoven (1770 – 1827) zeer beïnvloed. Beethoven speelde zijn sonates en adviseerde zijn leerlingen dit eveneens te doen. Veel pianowerken van Clementi zijn in banden gebundeld en behoren nog steeds tot de standaardwerken voor pianisten en pianostudenten. Niet voor niets is de bijnaam van Clementi ‘De vader van de piano’ Voor de beginnende pianist zijn de Sonatines opus 36 zeer aan te bevelen.
CLEMENTI PIANOSONATES NUMMER 282
Nota bene
Rond 1700 vond de Italiaan Christofori de piano uit. Het was een instrument dat eigenlijk een klavecimbel was maar de snaren met hamertjes aangeslagen werden zodat er hard en zacht gespeeld kon worden. De volledige naam was dan ook Piano Forte Een eeuw later kwamen de pedalen en stond het instrument rechtop. In 1747 keurt de componist Johann Sebastian Bach het instrument goed.
De piano heeft 88 toetsen, waarvan 52 witte en 36 zwarte. Het instrument bezit meer dan 200 snaren. Het maximale spanning gewicht op de snaren is 15.000 kilo.
Het linker pedaal zorgt voor een zachter geluid, het middelste dempt het geluid en het rechter pedaal laat de toon doorklinken.
