Falla – Driekanten steek

De Spanjaard Manuel de Falla (1876-1946) had zich in 1907 in Parijs gevestigd en zich aangesloten bij een grote kunstenaarskring aldaar, waar ook Claude Debussy en Maurice Ravel lid van waren, twee componisten die De Falla zeer bewonderde. Die bewondering had hij overigens ook voor de grote balletmeester Sergei Diaghilev van het Ballets Russes, de man die stond voor de successenreeks van de grote Igor Stravinski. Naar eigen zeggen had De Falla zeven onvergetelijke jaren in de Franse hoofdstad, doch intieme vrienden beweren dat De Falla zich vaak eenzaam voelde omdat hij zich niet kon verenigen met de arrogantie van veel Parijse kunstenaars.

Eenmaal terug in Spanje vestigde De Falla in 1919 voorgoed zijn naam met de balletmuziek El sombrero de tres picos  (De driekanten  steek). De stimulator om deze muziek te maken, was de Russische balletmeester Diaghilev. Niemand minder dan de kunstschilder Pablo Picasso nam kleding en decors voor zijn rekening. In 1919 ging het ballet in Londen in première. Het eenvoudige, soms grappige verhaal, ondersteund door dans en muziek, vertelt ons over een gouverneur die een molenaar laat arresteren om daarna ongehinderd diens vrouw te kunnen verleiden. Ondanks het povere verhaal werd het stuk met veel enthousiasme ontvangen. Vooral het meeslepende slotdeel moet het Londense publiek aangesproken hebben. De pers schreef dat het orkest speelde als een grote gitaar. Uit het complete ballet stelde De Falla twee suites samen, die ook nu nog regelmatig uitgevoerd worden, en de Spaanse folklore naar hartenlust vertegenwoordigt.

FALLA DRIEKANTEN STEEK NUMMER 318