Goeyvaerts – Oeuvre
Karel Goeyvaerts (1923 – 1993) was een Belgisch componist die onder invloed stond van de muzikale ideeën van avant-garde collega’s Olivier Messiaen (1908 – 1992) en Anton Webern (1883 – 1945). In zijn geboorteplaats Antwerpen studeerde hij piano en muziektheorie en later in Parijs bij de componisten Darius Milhaud en Oliver Messiaen. Goeyvaerts wordt beschouwd als een van de belangrijkste Belgische componisten van na de oorlog. Hij zou samen gaan werken met de Duitse avant-gardist Karheinz Stockhausen (1928- 2007), waar zij in de studio’s van de WDR in Keulen muziek produceerden via elektronische generatoren.
In 1957 werd hij aangesteld als producer nieuwe muziek bij de BRT. Goeyvaerts werd lid van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. In juni 1985 werd hij verkozen tot voorzitter van de Internationale Muziekraad van de UNESCO. Ook kreeg hij een leerstoel Nieuwe Muziek in Leuven.
Goeyvaerts is vooral bekend om zijn seriële muziek. Hij was de eerste componist die een werk schreef waarop het serialisme (muziek vastgelegd door middel van reeksen) op alle muzikale aspecten was toegepast: toonhoogte, toonduur, dynamiek, articulatie.
Enkele werken: Opera Aquarius – Sonate voor twee piano’s – Nummer 2 voor dertien Instrumenten – Nummer 4 met dode tonen – Stuk voor piano en tape – Vijf Litanieën – Strijkkwartet De Zeven Zegels
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
GOEYVAERTS OEUVRE NUMMER 706
Nota bene
Voortbouwend op de dodecafonie ontstond het serialisme, een stroming in de muziek waar niet alleen alle 12 tonen gelijkwaardig zijn en even vaak moeten voor komen, maar ook dynamiek en toonduur. Er waren componisten of liever gezegd klankbedenkers die daar ook nog de aanslag (kort of lang) en instrumentatie aan toevoegden. Dit heet dan totale serialisme.
Deze soort atonale muziek (muziek zonder toonsoort) werd geschreven door o.a. Messiaen, Stockhausen, Henz, Goeyaerts, Boulez, Nono.