Haydn – Londense symfonieën
Dertig jaar lang was de Oostenrijker Joseph Haydn (1732 – 1809) verbonden als hofcomponist en dirigent aan het vorstenhuis van de Esterházy’s. Tijdens dit jarenlang verblijf ontwikkelde hij de symfonie en het strijkkwartet. Haydn wordt met Mozart en Beethoven gerekend tot de Weense Klassieken. Haydn heeft een bijzonder groot oeuvre nagelaten. Hij schreef 104 symfonieën en zo’n 70 strijkkwartetten. Verder kennen we zijn soloconcerten, waaronder celloconcerten, pianoconcerten, het beroemde trompetconcert, missen, en zijn oratoria Die Schöpfung en Die Jahreszeiten.
Na de dood van broodheer Esterházy werd Haydn gevraagd om naar Londen te komen. Tussen 1791 en 1795 oogstte hij daar veel succes met zijn speciaal voor Londen gecomponeerde symfonieën. De nrs. 93 tot en met 104 worden de Londense symfonieën genoemd. Opvallende en gewaardeerde symfonieën uit de reeks van 12 zijn: Symfonie 94, met de Paukenslag (Het werk ontleent zijn bijnaam aan een onverwachts harde klap op de pauken. Haydn wilde het onrustige Londense publiek laten schrikken). Symfonie 96, Wonder (ontleent zijn bijnaam aan het feit dat tijdens de 1e uitvoering een kroonluchter van het plafond van de Londense concertzaal viel zonder iemand te verwonden). Symfonie 100, de Militaire (het mars achtige stuk en het grote aantal slaginstrumenten zorgen voor de bijnaam). Symfonie 101, de Klok (Het ritmische tikken in het tweede deel doet denken aan een klok). Symfonie 103, met de Pauken roffel (de symfonie begint met een lange pauken roffel). Symfonie 104, de Londense (de laatste symfonie die Haydn in Londen schreef).
(De Parijse symfonieën alsmede Haydn 104 symfonieën zijn als zelfstandig item opgenomen in het archief.)
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
HAYDN LONDENSE SYMFONIEEN NUMMER 562
Nota bene
Haydn trouwde met de oudste dochter van een Weense hoedenmaker die hem in zijn jonge jaren vaak financieel geholpen had. Haar naam was Maria Anna. Helaas bleek het huwelijk ongelukkig en ook kinderloos. Haydn was liever met de jongste dochter van zijn geldschieter getrouwd, maar zij had haar heil in een klooster gezocht om non te worden. Zowel Haydn als zijn echtgenote hadden buitenechtelijke relaties.
Toen Haydn promotie maakte en een baan kreeg als kapelmeester kocht hij een huis met een grote tuin welke vooral het domein werd van zijn vrouw Maria Anna die het stuk grond gebruikte om bloemen en groente te kweken.
