Lassus – Oeuvre
Orlando di Lasso (1532 – 1594), ook wel Lassus genoemd, was een Zuid Nederlands componist. Er is niet veel over hem bekend. Wel weten we dat hij koorknaap was aan de Sint-Nicolaaskerk te Bergen (Fr: Mons), de hoofdstad van de Belgische provincie Henegouwen. Als puber werd hij vanwege zijn mooie stem naar Italië gehaald. Eerst Mantua, later Milaan en weer later Napels. Begin twintig werd hij kapelmeester in Rome.
In 1556 werden in Antwerpen zijn eerste vocale werken (vier- en vijfstemmig a capella) uitgegeven. In hetzelfde jaar kwam hij in dienst bij hertog Albrecht von Beieren in München, waar hij tot zijn dood zou blijven werken.
In 1561 trouwde hij met de hofdame Regina Weckinger. Uit het huwelijk werden twee zonen geboren, beiden werden eveneens componist. In 1570 werd de beroemde componist Di Lasso in de adelstand verheven. Samen met Victoria (1548 – 1611) en Palestrina (1525 – 1594) rekent men Di Lasso tot de belangrijkste componisten van de laat 16e eeuw.
Als componist looft men Di Lasso vooral om zijn Motetten. Hij schreef er honderden! Andere religieuze muziek van deze veelschrijver zijn meer dan 50 Missen, Requiems, Magnificatten, Passies, Psalmen Davids. (De Missen van Di Lasso waren soms gebaseerd op Franse chansons, waarvan sommigen obscure teksten bevatten.) Van zijn wereldlijke zangstukken noemen we Madrigalen, Chansons, en Duitse liederen.
In München staat een standbeeld van di Lasso. En in de Orlandostrasse het Orlandohuis dat op de plek staat waar de beroemde musicus woonde Di Lasso eindigde in 2004 op nr. 76 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg.
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
LASSUS RELIGIE NUMMER 537
Nota bene
Het Motet gaat terug naar de middeleeuwen (1200) maar kwam tot bloei als een geestelijk polyfoon lied in Vlaanderen (1400). Het wordt vrijwel altijd a capella door zangers uitgevoerd. Is het motet als geestelijk lied de geschiedenis ingegaan, in de 13e eeuw werden er in Frankrijk ook profane teksten aan toegevoegd.
Een Madrigaal is een meestal wereldlijk (secular) a capella gezongen polyfone muziekvorm ontstaan in Italië (14e eeuw). Zeer populair was het in de 16e en 17e eeuw. Boekenvol werden er geschreven door o.a.
Palestrina, Gesualdo, Monteverdi en Orlando di Lassus.
Het Chanson, veelal een liefdeslied, werd in de middeleeuwen gezongen door troubadours. Later, in de renaissance was het een lied met vaak allerlei klanknabootsingen (onomatopeeën). Binchois (1400 – 1460) en Guillaume Dufay (1397 – 1474) waren bij uitstek componisten van wereldlijke vormen zoals chanson.
