Mendelssohn – Symfonie 4

Mede door zijn moeder gestimuleerd, verbleef Felix Mendelssohn Bartholdy (1809-1847) regelmatig in het buitenland. Dit vooral om aan verschillende culturen te proeven en de talen te leren. Later zou hij op eigen houtje Italië en Schotland bezoeken. Deze twee landen inspireerden hem tot het schrijven van twee symfonieën: De Italiaanse- en de Schotse symfonie. Op zijn reizen in de beginjaren dertig zou de componist kennismaken met verschillende grootheden uit de muziek. Zo ontmoette hij Berlioz in Italië en Liszt en Chopin in Parijs. Vanzelfsprekend werden er muzikale ideeën uitgewisseld. De componist waar hij zich nauw aan verbonden voelde was Robert Schumann.

De inspiratiebron voor Mendelssohns Vierde symfonie was een verblijf in Italië. Hij genoot van Venetië, Rome, Florence en Napels, vooral van de kunstschatten. De Italiaanse muziek kon hem echter maar weinig bekoren. In een brief aan een vriend schreef hij: ‘Ik heb nog geen noot gehoord die de moeite waard was…´

Mendelssohns Italiaanse symfonie kan beschouwd worden als een ansichtkaart uit Italië en geldt als zijn meest gewaardeerde symfonie. Het werk ontstond in 1833, maar werd pas na Mendelssohns dood uitgegeven. De vrolijkheid van het werk, geeft de zorgeloze en zonnige reis weer die de componist in 1830 ondernam.

Mendelssohn schreef eveneens een Schotse symfonie. Men noemt deze symfonieën daarom wel reissymfonieën. Het zijn louter indrukken, omschrijvingen van de schoonheid van het land. Mendelssohn was geen componist die symfonieën schreef in de trant van revolutionaire spanningen, tragiek en dramatiek. Wel componeerde hij nog een 5e symfonie met een religieuze inhoud, de Reformatie symfonie met daarin het overbekende koraal Ein feste Burg ist unser Gott.

MENDELSSOHN SYMFONIE 4 NUMMER 064