Milhaud – Creation du monde

De Franse componist Darius Milhaud (1892-1974) heeft zich meestal afgezet tegen de impressionistische muziek van o.a. zijn landgenoot Claude Debussy (1862 – 1918) met diens veelal vage en mistige muziek. Milhaud was van oordeel dat de melodie het oerelement van een compositie diende te zijn. Samen met zijn vrienden uit de ‘Groupe des six’ was hij van oordeel dat klassieke muziek absoluut niet intellectualistisch mocht zijn, maar toegankelijk moest zijn voor iedereen. De leden van de componistengroep Groupe des Six: Taillefairre – Durey – Poulenc – Milhaud – Auric – Honegger.

Milhaud heeft met Creation du monde uit 1923 een perfect stuk kamermuziek neergezet. Het werk kan tot Milhauds beste composities gerekend worden, en dat wil wat zeggen want hij had een omvangrijk oeuvre! De componist liet jazzklanken samensmelten met traditionele (kamer-)muziek. Van grote schoonheid zijn de altsaxofoon melodieën. Dit instrument werd ten tijde van Milhaud steeds meer in klassieke composities voorgeschreven. De bezetting van Creation du monde is: altsaxofoon, fluit, hobo, klarinet, hoorn trompet, trombone, piano, slagwerk en strijkkwartet (zonder altviool). In dit zogenaamde Negerballet raakte Milhaud in de ban van de jazz waar hij tijdens een rondreis door Amerika in Harlem mee kennismaakte. Als verhaal liet hij zich inspireren door Afrikaanse legenden van het scheppingsverhaal. Veel muzikaal materiaal is van de jazz afkomstig, bijvoorbeeld fuga’s over een jazzthema, een bluesmelodie. Milhaud kwam met deze met jazz doorspekte compositie vlak voor de doorbraak van George Gershwin (1898 – 1937) met zijn An American in Paris uit 1928.

Creation du monde kent vijf delen. Deel 1: De chaos, deel 2: De levenloze massa komt in beweging, deel 3: Dierendans en de mens, deel 4: Dans van het begeren van man en vrouw en deel 5: Lente en ontspanning.

MILHAUD CREATION DU MONDE NUMMER 175