Saint-Saëns – Pianoconcerten

Camille Saint-Saëns (1835-1921) trad reeds als concertpianist op toen hij tien jaar was. En toen hij de tachtig reeds gepasseerd was, schroomde hij er ook niet voor om zo nu en dan -om de vingers soepel te houden-als pianist een concert te geven. De meeste mensen zullen Saint-Saëns kennen van de stervende zwaan (uitgevoerd door de cello) uit zijn Carnaval der dieren en natuurlijk ook van zijn Danse macabre. Verder componeerde de maestro o.a. een pracht van een Celloconcert en een Orgelsymfonie. Tussen 1858 en 1896 schreef Saint-Saëns vijf pianoconcerten. Het tweede en vierde worden het meest uitgevoerd.

Pianoconcert 1 staat in d mineur en werd geschreven in 1858. De componist deed zijn inspiratie op in het bos van Fontainebleau, ten zuidoosten van Parijs. Het hoofdthema, ingeleid door een signaal van de hoorn komt in alle drie delen terug. Het concert duurt ongeveer 25 minuten.

Pianoconcert 2 opent met het solo-instrument in een rustig andante waarna het orkest met een aantal flinke akkoorden het stuk opent. Het lijkt waarachtig of je Beethoven aan de gang hoort als je luistert naar dit opus 22 in g mineur uit 1886. Enthousiasme wordt afgewisseld met tederheid, snoeiharde akkoorden door het orkest onderbroken met liefelijke pianopassages. Het tweede, snelle deel is geniaal en virtuoos gecomponeerd. Het gehele concert neemt ons mee terug naar super romantische componisten als Beethoven, Brahms en Schumann.

Pianoconcert 3 uit Es opus 29 stamt uit 1869. Het concert is minder populair dan Pianoconcert 2. De première, met de componist zelf als solist, was geen succes. De pers weet dit aan het experimentele karakter van het werk. Tegenwoordig is het concert geheel ingeburgerd en wordt het als een mooi en volwaardig pianoconcert omschreven. Het stuk heeft in ieder geval repertoire weten te houden. Pianoconcert 3 duurt ongeveer een half uur.

Pianoconcert 4 opus 44 staat in de toonsoort c mineur. Het werd in 1875 voltooid. Opmerkelijk aan het concert is dat het bestaat uit 2 in plaats van de gebruikelijke 3 delen. Het stuk wordt omschreven als een laatromantisch werk dat doet denken aan zowel Liszt als Chopin. Samen met Pianoconcert 2 kenmerkt men het concert als meest populaire pianoconcert van Saint-Saëns.

Pianoconcert 5 opus 103 staat in F en heeft als bijnaam het Egyptische. In het tweede deel zijn invloeden uit Egypte te horen. Saint-Saëns componeerde het werk tijdens een vakantie in 1896 op 61 jarige leeftijd. Behalve Egypte zijn er impressies te horen van andere landen die hij tijdens reizen maakte naar Algerije, Brazilië, Japan, Amerika en Azië. Saint-Saëns noemt zijn pianoconcert een zeereis naar verschillende culturen.

SAINT-SAËNS PIANOCONCERTEN NUMMER 740