Saint-Saëns – Romance & Capriccio

De Fransman Camille Saint-Saëns (1835-1921) bezat als kind dezelfde talenten als Mozart en Liszt. De drie waren begaafde wonderkinderen. Als peuter schreef Saint-Saëns reeds noten en zong zelf bedachte liedjes. Hij werd componist, pianist en organist en schreef onder andere een prachtig Celloconcert, het beroemde Pianoconcert 2, Symfonieën waaronder de Orgelsymfonie, en de Symfonische gedichten Danse Macabre en Le Carnaval des animaux met de zeer melodieuze cellosolo (de stervende zwaan).

Romance voor hoorn  & Capriccio voor viool zijn twee meesterwerkjes van melodieënmaker Saint-Saëns. Hij schreef muziek die mooi moest klinken en verweet de moderne (avant-garde) componisten dat ze geen rekening hielden met de muziekliefhebber. Muziek moest klinken en ontroeren en nimmer ingewikkeld zijn of intellectualistisch, en helemaal niet atonaal!

De Romance voor hoorn en orkest Opus 36 in F kent geen virtuositeit voor de hoornist, maar louter schoonheid. (Het werk is oorspronkelijk voor hoorn en piano.) Het prachtige thema wordt in deze korte romance volledig uitgebuit, het begeleidend orkest speelt zeer bescheiden op de achtergrond en heeft nauwelijks een rol van betekenis. Een ander, maar minder bekende Romance voor hoorn van Saint-Saëns is opus 67 in E. Vaak hebben hoornstudenten de Romances als oefenstof op de lessenaar staan.

Introduzione e rondo capriccioso voor viool en orkest opus 28 is de volledige titel van een zeer melodieus maar tevens virtuoos werk dat Saint-Saëns opdroeg aan violist Pablo de Sarasate (1844-1908). Hij schreef het in 1863. De opening van het capriccio doet ons denken aan een van de vioolromances van Beethoven. Een haast smartelijk thema dat even overgaat in zeer virtuoos vioolspel, maar voor iedere luisteraar volgbaar is.

SAINT-SAENS ROMANCE EN CAPRICCIO NUMMER 492