Skrjabin – Pianoconcert

De Rus Alexander Skrjabin (1872 – 1915) was een buitenbeentje in de muziekgeschiedenis. Koos hij er de ene keer voor om Chopin te imiteren een andere keer deed hij vriend en vijand verassen door een geheel eigenzinnige weg in te slaan door moeilijk of vreemd in het gehoor liggende muziek te componeren. Je zou het misschien onder de noemer psychedelische muziek kunnen plaatsen. Een tijdlang is de componist alcoholist geweest. Hij componeerde soms onder invloed van spiritualiën of als hij een flinke kater had. Hij verklaarde, dat wanneer hij dronken was de mooiste dingen kon scheppen. Hij voelde zich dan zelfs groter dan God. Het moge duidelijk zijn dat de musicus vaak in psychische problemen verkeerde. Hij stierf op 43 jarige leeftijd.

Skrjabin was allereerst pianist. Een kleine man met een eigenzinnige geest. Tijdgenoten noemden hem een narcist. Op tweeëntwintigjarige leeftijd gaf hij zijn eerste pianorecital. Twee jaar later schreef hij zijn inmiddels beroemde Pianoconcert in fis mineur. Een pianoconcert dat nog helemaal in de romantische traditie is te plaatsen.

Het pianoconcert bestaat uit drie delen: allegro – andante- allegro. De componist zou het geschreven hebben om zijn virtuositeit te tonen. Doch er zijn momenten dat de piano ten opzichte van het orkest slechts een begeleidende rol heeft. Als de piano als solo-instrument speelt horen we veel lyriek. Skrjabin lijkt hiermee nog geheel in de ban van Chopin. Maar vergeleken met de pianoconcerten van Chopin is de orkestratie bij Skrjabin belangrijker. Over het algemeen klinkt het concert ernstig, zelfs donker. Maar de liefhebbers van de romantiek kunnen hun hart ophalen aan de lyrische passages.

Het concert genoot aanvankelijk weinig bijval. Er waren zelfs pianisten die het werk weigerden uit te voeren. Inmiddels rekent men het pianoconcert tot de aller grootste pianoconcerten.

Luister ook eens naar Waltz in f mineur

SKRJABIN PIANOCONCERT FIS MINEUR NUMMER 631