Stenhammar – Symfonie 2

Carl Stenhammar (1871 – 1927) werd geboren in de Zweedse hoofdstad Stockholm. Als kind van welgestelde ouders kreeg hij een gedegen muzikale opvoeding. Vader, een verdienstelijk amateur pianist gaf hem zijn eerste lessen. Aan het conservatorium van Stockholm studeerde hij compositie en piano. Hij vervolgde zijn studie in Berlijn. Daar raakte hij in de ban van de Duitse muziek, met name van Wagner, maar zeer zeker ook van Brahms en Bruckner.

Veel later werd hij beïnvloed door de Fin Jean Sibelius en Carl Nielsen uit Denemarken. Als 25 jarige werd hij aangesteld als dirigent bij de opera in zijn vaderland. De universiteit van Stockholm verleende hem een eredoctoraat voor zijn verdiensten.

Behalve kamermuziek, waaronder 6 strijkkwartetten, schreef Stenhammar 2 pianoconcerten en 2 symfonieën. De pianoconcerten waren oorspronkelijk bedoeld voor eigen gebruik. Verder mogen niet onvermeld blijven de Symfonische cantate Sängen opus 44 en de suite Romeo en Juliet opus 45.

Een van zijn meest uitgevoerde werken is Symfonie 2 in g mineur opus 34. Dit werk werd in 1915 voltooid. Het stuk is behoudend ten opzichte van de tijd waarin het gecomponeerd werd. Symfonie 2 werd alom geprezen en zelfs een topper genoemd in de Scandinavische symfonische literatuur.

Terwijl in dezelfde tijd componisten de sprong waagden naar de atonaliteit schreef Stenhammar een door en door melodisch stuk in de laat romantische stijl.

STENHAMMAR SYMFONIE 2 NUMMER 746