Zijn manier van componeren waaronder zijn opvattingen op het gebied van chromatiek, het gebruik van voor die tijd gewaagde intervallen als de secunde en septiem, en soms opvallende stiltes zorgden voor een grote dosis dramatiek, met name in zijn late hartstochtelijke madrigalen.
Stravinsky
Stravinsky – Rake’s Progress
The Rake’s Progress is een opera in drie delen gecomponeerd tussen 1947 en 1951. Het avondvullende stuk werd de langste compositie van Stravinsky. De opera duurt circa tweeënhalf uur en beleefde haar première in Venetië. Het libretto werd gemaakt door de Engels/Amerikaanse dichter en schrijver W.H. Auden
Stravinsky – Concert voor piano en blazers
Stravinsky – 2 Symfonieën
Debussy – Strijkkwartet
Op 30 jarige leeftijd schrijft Debussy zijn Strijkkwartet. Opmerkelijk aan het stuk is het zogenaamd cyclisch principe. Dit wil zeggen dat een muzikaal motief of een thema in de vier verschillende delen terugkeren. Eerder deed zijn leermeester César Franck dit reeds. In het stuk openbaart zich veel chromatiek, doch men kan niet spreken van a tonaliteit!
Stravinsky – Scherzo a la Russe
Stravinsky – Sacre du printemps
Uit een fagot thema ontwikkelt zich een van de meest revolutionaire stukken uit de muziekgeschiedenis. Zoals Pablo Picasso zijn afschrikkende maskers en vrouwenportretten schilderde, zo liet Stravinsky in zijn Sacre du printemps een kolossaal symfonieorkest, volgepropt met slaginstrumenten, oerritmes en schreeuwende dissonanten uitvoeren.