Telemann – Altvioolconcert
Een niet alledaags werk in deze lijst: het Altvioolconcert in G majeur van de Duitse componist Georg Philipp Telemann (1681-1767). Als we de muziekliteratuur er op naslaan, is er maar een handjevol componisten die een altvioolconcert geschreven hebben. We denken dan met name aan de altvioolconcerten van J.C.Bach, Walton, Bartok, en Hindemith. Maar Telemann verdient de eer dat hij één van de eerste componisten was die een concert voor altviool schreef.
Na zijn muziekstudie kreeg Telemann meer waardering dan tijdgenoot Bach. Telemann sloeg het aanbod om cantor te worden van de Thomaskirche af zodat die functie naar de tweede keus ging, Bach. Hoewel de populariteit van Telemann de laatste tijd toeneemt, is hij bij het grote publiek nog altijd een ondergewaardeerd componist.
Het Altvioolconcert van Telemann betaat uit vier delen: largo-allegro-andante-presto (langzaam-snel-gaande-zeer snel). Gewoonlijk bestaat een concert uit drie delen, en begint het met een snel tempo. Een ander opvallend element is dat het gaat om een zeer kort concert (plusminus veertien minuten).
Het begeleidende strijkorkest begint in het eerste deel al direct met een magnifiek thema dat herhaald wordt door de altviool. Het opgewekte tweede deel doet ons aan de grootmeesters van de Barok denken: Bach, Händel en Vivaldi. In het statige derde deel horen we een zingende altviool. Heel goed is hier het verschil in timbre te horen tussen de viool en cello. Een haast swingend presto sluit dit prachtige concert af.
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
TELEMANN ALTVIOOLCONCERT NUMMER 386
Nota bene
In zijn jeugd probeerde Telemann op alle muziekinstrumenten te spelen die binnen handbereik waren. Hij was twaalf toen hij reeds een opera had gecomponeerd. Toch hadden zijn ouders een rechtenstudie voor hem in het verschiet. (Net als later Schumann, Tsjaikovski en Stravinsky).
Op weg naar de universiteit in Leipzig vindt een ontmoeting met Händel plaats, toen al een beroemdheid.
Een mede student vond een getoonzette psalm van Telemann. Het gevolg was dat het werkje uitgevoerd werd in de Thomaskerk. Dit werd zo’n succes dat hem gevraagd werd in het vervolg voor meerdere kerkdiensten te componeren. En zo werd een rechtenstudent musicus.
