Vaughan Williams – Sea Symphony
Als geen ander heeft de sympathieke componist Vaughan Williams (1872-1958) de Engelse muziek een eigen geluid gegeven. De componist geloofde in de muziek van eigen Engelse bodem. Hij verzamelde honderden volksliedjes en schreef ook een boek over de nationale Engelse volksmuziek, The English Hymnal (1906). Vaughan Williams probeerde zo de traditionele Germaanse muziek opzij te zetten. Merkwaardig genoeg studeerde Williams bij gevestigde Europese componisten als Max Bruch, de componist van het machtige Vioolconcert en de bekende Fransman Maurice Ravel.
Toen het Engelse publiek aan het begin van de twintigste eeuw voor het eerst kennis maakte met Williams’ Symfonie 1, bijgenaamd Sea Symphony (1909), was men danig onder de indruk. De eerste uitvoering vond plaats in Leeds (1910). Al direct tijdens de magistrale opening was een ieder ervan overtuigd met een bijzonder werk te doen te hebben. Vaughan Williams, die al eerder van zich had laten horen met de Tallis Variaties naar zijn voorganger Thomas Tallis (1500-1585) had zijn naam voorgoed gevestigd.
Oorspronkelijk sprak men van een koorfantasie omdat er behalve het orkest, zangsolisten (sopraan en bariton) en koor aan meedoen. Maar spoedig kreeg het werk zijn huidige naam, de Sea Symphony. Het werk vertelt ons van het onmetelijke, het heelal, de oceanen. In de oneindig lijkende zeeën en oceanen moest de mens aan het begin van de twintigste eeuw zijn ik vinden, zijn ziel en zijn vertrouwen schenken aan de tijd die voor hem lag. De delen: 1. A song for all seas, all ships 2. On the beach at night, alone 3. The waves 4. The explorers.
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
VAUGHAN WILLIAMS SEA SYMPHONY NUMMER 162
Nota bene
Het meest geliefde werk over de zee is La Mer van Debussy. In het werk beschrijft de componist een ochtend aan zee, het spel van de golven en een dialoog van de wind met de zee.
Een minder bekend stuk over de zee is Une barque sur l’océan van Maurice Ravel, oorspronkelijk gecomponeerd voor piano maar later georkestreerd. Het werk is het derde stuk uit Ravels Miroirs voor piano.
Jean Sibelius componeerde Oceanides. Het stuk verwijst naar de nimfen uit de Griekse mythologie die de Middellandse Zee bewoonden. In de Griekse mythologie waren de Oceaniden de dochters van Oceanides
