Mahler Alma – Liederen
Alma Mahler Schlindler ( 1879 – 1964) is met name bekend geworden als echtgenote van de componist dirigent Gustav Mahler (1860 – 1911). Hij werd door haar geïnspireerd en droeg verschillende werken aan haar op. Ook stond ze in de schijnwerpers als muze van andere kunstenaars, waaronder schrijver Franz Wervel, architect Walter Gropius, schilder Oskar Kokoschka e.a. Ze werd het mooiste meisje van Wenen genoemd. Alma was de dochter van een kunstschilder en zangeres. In het kasteel waar zij opgegroeide kwamen veel kunstenaars en intellectuelen, waaronder schilder Gustav Klimt, waar zij als jonge vrouw eveneens een relatie mee had. Opvallend waren haar racistische en of antisemitistische uitingen, terwijl Gustav Mahler en veel van haar vrienden vaak van Joodse afkomst waren. Na de dood van haar echtgenoot Gustav Mahler vestigde zij zich in New York en nam de Amerikaanse nationaliteit aan.
Als meisje had Alma piano- en compositieles van de componist Alexander Zemlinsky (1871 – 1942). Ook met hem had ze een kortstondige relatie. Behalve pianospelen studeerde ze oude talen, leerde partituren uit haar hoofd, dirigeerde, componeerde, en was bezeten van de muziek van Richard Wagner. De composities van Alma werden door haar man Gustav niet gewaardeerd. Hij verbood zelfs zijn echtgenote om verder te componeren. Alma hield niet van de lang uitgesponnen symfonieën van haar man Gustav. Componist Alban Berg (1885 – 1935) schreef zijn vermaarde vioolconcert ter nagedachtenis aan de vroege dood van Alma’s dochter Manon.
Als componist schreef Alma ruim 100 liederen waarvan er een handjevol bewaard zijn gebleven. Twee nog dikwijls uitgevoerde liederen zijn: Die stille Stadt en In meines Vaters Garten.
Over het leven van Alma Mahler zijn verschillende boeken geschreven, waaronder: Mijn Leven en Het is een vloek om een meisje te zijn. In 2001 verscheen er de film Bride of the wind over het leven van Alma.
ALMA MALHER LIEDEREN 782
Nota bene
Alma was 22 toen ze trouwde met Gustav Mahler. Met het Adagietto uit Symfonie 5 deed hij zijn huwelijksaanzoek. Dit vierde deel uit Symfonie 5 -een wereldhit zou met het tegenwoordig noemen- speelde een belangrijke rol in Visconti’s beroemde film Dood in Venetië.
Alma ontmoette de maestro op een party in 1901. In een hutje in de bergen brachten zij hun wittebroodsweken door en componeerde Gustav het vervolg van zijn Vijfde. Ze moest zich echter wel koest houden want geluiden tijdens het componeren kon Gustav niet verdragen.
Alma die inmiddels vijf maanden zwanger was vergezelde haar man tijdens zijn fanatieke ochtendwandelingen en zwempartijen. Uitrusten was nagenoeg verboden. Wat dat aan ging leek hij op de strenge dirigent die hij voor zijn orkestleden kon zijn.
