Purcell – Fairy Queen

Henry Purcell werd rond 1659 geboren in Westminster. Zijn vader was lid van het Koninklijk Muziekensemble. Zoon Henry bleek zeer muzikaal en kreeg een gedegen muziekopleiding. Rond zijn achtste componeerde hij zijn eerste composities. Hij werd leerling van de componist John Blow. Aanvankelijk schreef Purcell religieuze koormuziek (anthems), maar gaandeweg ook gewone liederen zoals drink- en pastoraleliederen, welkomstliederen en lofzangen ter gelegenheid van grote gebeurtenissen zoals de troonsbestijging van William en Mary in 1689 en voor de verjaardag en kort daarna voor de begrafenis van Queen Mary.

Rond 1680 werd Purcell benoemd tot organist van Westminster Abbey. Er zijn van Purcell slechts vier composities voor orgel bewaard gebleven

Zijn meesterwerk is de opera Dido and Aeneas uit 1690. Door kenners wordt hij de grootste Engelse componist genoemd. Hij overleed op slechts 36-jarige leeftijd (1695).

The Fairy Queen is een semi opera in 5 bedrijven. Het is één van de laatste werken van Purcell. Er wordt gespeeld, gezongen en gesproken. Het stuk herbergt een droomwereld, een sprookjes wereld met geheimzinnigheid, humor en sensualiteit. Al met al een kleurrijk spektakel over de liefde. Tegenwoordig zou men spreken van muziektheater. Het stuk is losjes gebaseerd op William Shakespeare’s  A Midsummer Night’s Dream. In 1692 werd het stuk voor het eerst opgevoerd.

Enkele hoogtepunten: Fairest Isle, Hush no more, May the God of wit inspire en O let me weep.

Het volgende gerucht gaat over Purcells vroege dood: Hij zou graag buiten de deur een borreltje drinken, totdat zijn vrouw op een nacht de huisdeur gesloten hield. Gevolg was een longontsteking en niet lang daarna de dood…

HENRI PURCELL FAIRY QUEEN NUMMER 506