Spohr – Concert voor harp viool en orkest

Het Duitse wonderkind op de viool, Louis Spohr (1784 – 1859), werd later een beroemd dirigent en componist. In vele opzichten was Spohr zijn tijd vooruit, al hebben weinig tijdgenoten dit in de gaten gehad. Zo schreef hij als een van de eersten een leidmotief voor (een muzikale frase die meerdere malen in het stuk voorkomt en de luisteraar aan een situatie of persoon moet herinneren), iets dat eigenlijk aan Wagner en Berlioz wordt toegeschreven. Van zijn zeventien vioolconcerten wordt het achtste nog dikwijls uitgevoerd. En van zijn negen symfonieën vallen Symfonie 4, Symfonie 6 (historische), en Symfonie 7 (voor dubbelorkest) het meest op.

Lang niet altijd is Spohr op zijn waarde geschat. Toch mag gezegd worden dat hij een van de meest dominante musici was van het negentiende-eeuwse Europese muziekleven. Er zijn weinig tijdgenoten die zoals Louis Spohr geëxperimenteerd hebben met verschillende instrumenten combinaties: Symfonie met twee orkesten; Concert voor strijkkwartet met orkest; Compositie voor dubbel kwartet. Ook voor harp schreef hij menig werk. Daarmee plezierde hij niet alleen het publiek, maar ook zijn vrouw, de harpiste Dorette Scheidler.

De Concertante 1 voor viool, harp en orkest was een compositie waarin het echtpaar Spohr samen musiceerde. Na de vroege dood van Dorette raakte het stuk in de vergetelheid. Maar de laatste jaren duikt het verrassend frisse stuk weer op in verschillende concertzalen.

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

SPOHR CONCERT VOOR HARP, VIOOL EN ORKEST NUMMER 268