Fauré – Pianokwartet

De Fransman Gabriel Fauré (1845 – 1924) was in beginsel kerkmusicus. Jarenlang was hij organist van de Parijse Madeleine kerk en had hij het koor onder zijn hoede. Fauré was een milde man die door zijn leerlingen op handen werd gedragen. Verbonden als docent compositie aan het conservatorium gaf hij les aan de later bekend geworden componisten Maurice Ravel en George Enescu. In zijn muziek treft men verfijning en gevoeligheid aan. Ongetwijfeld geldt zijn Requiem als zijn beste werk. Een ander belangrijk werk voor koor en orkest is Cantique de Jean Racine. Verder is de componist bekend om zijn liederen, pianomuziek en kamermuziek. Van zijn kamermuziek noemen we Pianotrio – Strijkkwartet – 2 Pianokwartetten – 2 Pianokwintetten.

In 1871 werd een stichting in het leven geroepen om de Franse muziek, met name de kamermuziek te bevorderen. In deze stichting, de Société Nationale de Musique, hadden plaatsgenomen de componisten Camille Saint-Saëns, César Franck, Jules Massenet, Henri Duparc, Édouard Lalo, Vincent d’Indy en Gabriel Fauré.

Rond 1876 werkte Fauré aan zijn Pianokwartet 1 in c mineur opus 15 voor piano, viool, altviool en cello. Het kwartet werd in 1879 voltooid, maar weer herschreven in 1883. Het waren geen gelukkige tijden voor de componist. Depressies rond huwelijkscrisissen waren hier de oorzaak van. In het langzame deel van het Pianokwartet 1 is misschien daarom treurnis te horen. Het kwartet wordt beschouwd als het meest populaire kamermuziekwerk van de componist. De vier delen zijn Allegro – Scherzo – Adagio – Allegro. Het stuk duurt ca een halfuur.

In 1880 was de premiere van Strijkkwartet 2 in g mineur opus 45.

FAURÉ PIANOKWARTET 1 NUMMER 720