Berlioz – Benvenuto Cellini

Nadat de Franse componist Hector Berlioz (1803 – 1869) de memoires van de Florentijnse beeldhouwer, goudsmid, en schrijver Benvenuto Cellini (1500 – 1571) had gelezen, besloot hij een opera te schrijven. Deze eerste opera van Berlioz zou een spektakelstuk worden, een muziekdrama (soms een klucht) vol liefde, spanning, doodslag, humor en avontuur. Toch was de opera tijdens de première (1838) in Parijs geen succes. De opera kent twee bedrijven.

Het voor die tijd niet alledaags verhaal/libretto is gebaseerd op de autobiografie van Cellini, met name over de spectaculaire geschiedenis over de voltooiing van het beeld van de Griekse held Perseus, dat de beeldhouwer in opdracht van paus Clemens VII had gemaakt.

De beeldkunstenaars Cellini (tenor) en Fieramosca (bariton) zijn niet alleen concurrenten in het beeldhouwen, maar zijn ook beiden verliefd op Teresa (sopraan). Tijdens het carnaval vermomt Cellini zich als pater om vervolgens Teresa te schaken.

Vaak wordt de ouverture van de opera als zelfstandig symfonisch werk uitgevoerd. De complete opera beleefde in 1991 haar première bij de Nationale Opera in Amsterdam

BERLIOZ BENVENUTO CELLINI NUMMER 734

 

Nota bene

Berlioz was 26 jaar toen hij het meesterwerk Symphonie Fantastique schreef. Ooit werd het omschreven als het eerste muziekstuk over drugs. Het is algemeen bekend dat de componist regelmatig drugs (opium) tot zich nam. In zijn Fantastique liet hij daar geen gras over groeien: de verliefde hoofdpersoon (hijzelf als musicus) was onder invloed.

Je zou de Fantastique tevens een muzikaal zelfportret kunnen noemen. De componist toonde in het stuk zijn hevige liefde en jaloezie voor de beroemde actrice Henriette Smithson. Berlioz zelf stond toen nog op de onderste tree van een superstatus.