Debussy – Preludes

Van huis uit was de in Parijs geboren componist Claude Debussy (1862 – 1918) een pianist. Als 19-jarige speelde hij in het huistrio van de vermaarde mevrouw Von Meck, de weldoenster van Tsjaikovski, en reisde naar Rusland. In 1884 won hij met zijn cantate L’enfant prodigue de Prix de Rome.

Enkele pianocomposities van Debussy: Bergamasque met Clair de Lune – Children’s corner – Preludes – Etudes – Estampes – Rêverie – Arabesques – Images – Le petit Nègre – Petite Suite – En blanc et noir

In de jaren 1909 – 1912 schreef Debussy zijn Preludes. Het betreft een verzameling van 2 boeken waarin 24 preludes zijn opgenomen. Een bijzonderheid is dat ze in gelijke mate aantrekkelijk zijn voor amateur- en beroepspianisten.

Het idee om juist 24 preludes te componeren heeft wellicht te maken met het feit dat Frederic Chopin (1810 – 1849) eveneens 24 preludes componeerde (in elke toonsoort 1).

In 2007 verschenen Debussy’s preludes voor orkest door de Engelse componist Colin Matthews

De Preludes van Debussy bevatten buiten muzikale indrukken, de muziek komt op de eerste plaats en is niet bedoeld als beschrijving van een beeld. Onder het notenbeeld van elke prelude wordt de omschrijving van het buitenmuzikale beeld weergegeven. Net als een schilderij in een museum.

In Preludes 1 komen de volgende 12 composities voor: 1. Danseressen van Delphi 2. Zeilen van een schip 3. De wind van de vlakte 4. Geluiden en geuren in de avondlucht 5. De heuvels van Anacapri 6. Voetstappen in de sneeuw 7. Wat de westerwind zag 8. Het meisje met vlasblond haar 9. De onderbroken serenade 10. Gezonken kathedraal 11. De dans van Puck 12. Minstrelen.

In Preludes 2 komen de volgende 12 composities voor:1. Nevels 2. Dode bladeren 3. De wijnpoort 4. De feeën zijn verfijnde danseressen 5. Heidestukken 6. Generaal Lavine 7. Terras in maanlicht 8. Onding 9. Eerbetoon aan… 10. Canope 11. Alternerende tertsen 12. Vuurwerk

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

DEBUSSY PRELUDES NUMMER1005

Nota bene

Als rechtgeaarde Fransman -Debussy gaf zichzelf de bijnaam Mister France- had Claude Debussy een antipathie tegen Duitsers, zoals veel van zijn landgenoten in die tijd.

Hij beklaagde zich erover dat de Franse componisten zich volgens hem veel te gemakkelijk lieten beïnvloeden door de zwaarwichtige Germanen.

Over Wagners Ring des Nibelungen, zou Debussy gezegd hebben: Het idee om één drama over vier avonden te spreiden. Hoe ondraaglijk zijn deze lieden in dierenvellen en met helmen op als de vierde avond aanbreekt.

Maar eerlijk is eerlijk, de Fransman erkende wel degelijk Wagners genialiteit.