Glass – Symfonieën
Philip Glass (1937), geboren in Baltimore, wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke componisten van de late 20e eeuw. Zijn werk wordt geassocieerd met minimalisme. Glass beschrijft zichzelf als een componist van Muziek met repetitieve structuren. Glass is een productief componist. Hij heeft meer dan 30 opera’s gecomponeerd, soloconcerten, pianosolo werken, filmmuziek, strijkkwartetten en 14 symfonieën.
Symfonie 1 uit 1992 heeft de bijnaam Low en is gebaseerd op de gelijknamige plaat (1977) van David Bowie en Brian Eno.
Symfonie 2 uit 1994 bestaat uit drie doorlopende delen en is geschreven voor uitgebreid symfonieorkest
Symfonie 3 uit 1995 is voor strijkorkest en heeft 4 delen.
Symfonie 4 is een balletsymfonie uit 1996. Het werk heeft 6 delen en is gebaseerd op het album Heroes van David Bowie.
Symfonie 5 uit 1999 is een Requiem voor zangsolisten, kinderkoor, gemengd koor en orkest in 12 delen. Het werk is gebaseerd op de schepping en het menselijk leven.
Symfonie 6 uit 2002 heeft de bijnaam Plutonian Ode, naar het gedicht van Allen Ginsberg waarin geprotesteerd wordt tegen de wapenwedloop en nucleaire bewapening. Het werk heeft 3 delen met fragmenten voor sopraansolo.
Symfonie 7 voor gemengd koor en orkest uit 2004 heeft de Tolketen als thema. De drie delen verwijzen naar drie essentiële punten in het leven van dit volk.
Symfonie 8 uit 2005 is, zoals Glass zelf beschrijft, een symfonie in de taal van de muziek zelf, zoals in de traditie van de symfonieën uit de 18e en 19e eeuw.
Symfonie 9 uit 2011. Zoals zo vaak bij Glass dirigeerde Dennis Russell Davies in het Brucknerhaus te Linz de première. Symfonie 9 werd bijzonder goed ontvangen en werd een hit op iTunes.
Symfonie 10 uit 2012. De première van deze 40 minuten durende symfonie, met opvallend veel slagwerk stond, onder leiding Dennis Russell Davies. Het was opgedragen aan het Nationaal Jeugdorkest van Frankrijk. De ontvangst van de symfonie was middelmatig.
Symfonie 11 uit 2016. Onder leiding van Dennis Russel Davies met het Bruckner Orchester Linz ging op 31 januari 2017, op de tachtigste verjaardag van Philip Glass de symfonie in New York in première.
Symfonie 12 uit 2018 heeft zeven delen, duurt 40 minuten en heeft als bijnaam Lodger. Het werk is gebaseerd op het gelijknamige album uit 1979 van David Bowie. De première werd verzorgd door het Los Angeles Philharmonic Orchestra.
Symfonie 13 uit 2022. Dertiende symfonie werd grotendeels gecomponeerd tijdens de lockdown periode volgens wat er gebeurde met de wereldwijde pandemie. De korte symfonie verraadt een kalmte en reflectie, in alle drie de delen.
Symfonie 14 uit 2020, Lichtenstein Suite. Symfonie voor strijkers voor 14 strijkers geschreven voor LGT Young Soloists. Het werk duurt nog geen 20 minuten en is intiem van aard.
Luister ook eens naar zijn filmmuziek The Hours!
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
GLASS SYMFONIEEN NUMMER 1004