Rachmaninov – Symfonie 2

De vader van Rachmaninov was grootgrondbezitter. De familie bewoonde een immens landgoed. Van zijn moeder ontving hij de eerste pianolessen. Als tiener maakte hij kennis met de muziek van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (1840 – 1893), deze werd zijn idool. Toen zijn ouders scheidden vertrok hij met zijn moeder naar Sint Petersburg.

Serge Rachmaninov (1873 – 1943) was een Russisch componist en pianist. Hij wordt beschouwd als een van de grootste pianisten van de begin twintigste eeuw. Als componist is hij vooral bekend van zijn Pianoconcerten, Prelude in cis mineur, Vespers, Rapsodie op een thema van Paganini, Dodeneiland en Symfonie 2. Rachmaninov wordt beschouwd als de laatste componist van de Russische romantische school.

Na een rampzalige première van zijn Symfonie 1 in 1897 gaf Rachmaninov het componeren op. Hij ging onder behandeling bij een psychiater. Toen deze hem met een hypnosekuur genas componeerde hij zijn meesterwerk, Pianoconcert 2. Hij droeg dit werk op aan zijn geneesheer. Dat was in 1900. Na het geweldige succes van het Pianoconcert 2 werd hij aangesteld als dirigent aan het beroemde Bolsjoj Theater in Moskou. Bang voor de aankomende revolutie zocht hij met vrouw en kind rust in het Duitse Dresden. In 1908 voltooide hij zijn Symfonie 2. Rachmaninov zelf was de dirigent tijdens de premiere. Het stuk duurde 60 minuten, te lang vond de componist. Later bracht hij de tijdsduur terug naar 40 minuten. Deze verkorting wordt heden te dage niet door elke dirigent in acht genomen.

Een prachtig romantisch werk, dat is de beoordeling van veel muziekliefhebbers. Zeer langzaam opent het stuk zich met lage strijkers. Het klinkt geheimzinnig en dramatisch. Of is het somber? Het zou alles te maken kunnen hebben met de angst van de politieke toestand in Rusland. De breed uitgesponnen symfonie zit boordevol lange, uitgerekte en glorieuze melodieën. Het werk borduurt voort op de symfonieën van Tsjaikovski.

RACHMANINOV SYMFONIE 2 NUMMER 564