Beethoven – Symfonie 4
Ludwig van Beethoven (1770-1827) werd in de Duitse stad Bonn geboren. Hij was de kleinzoon van een kapelmeester uit het Belgische Mechelen. De componist is bij het grote publiek vooral geliefd om zijn symfonische werken, waaronder 9 symfonieën. De meest uitgevoerde symfonieën van Beethoven zijn Symfonie 3, met de bijnaam Eroica, Symfonie 5 de Noodlot symfonie, Symfonie 6, met de bijnaam Pastorale, Symfonie 7 en Symfonie 9 de Koorsymfonie.
Symfonie 4 in Bes opus 60 werd in 1806 gecomponeerd. Beethoven schreef de symfonie in opdracht van een rijke graaf. Vergeleken met de wereldberoemde Symfonieën 3 en Symfonie 5 lijkt Symfonie 4 een ondergeschoven kindje. Het werk wordt veel minder uitgevoerd. De symfonie bevindt zich tussen twee revolutionaire werken, met daarin heroïek, dramatiek en noodlot… Collega componist Robert Schumann omschreef het werk als Een slanke maagd tussen twee reuzen… Het werk sluit het beste aan bij Beethovens eerste twee symfonieën.
Men spreekt over Symfonie 4 als een onbezorgd en levenslustig werk. Doch onstuimigheid ontbreekt niet. De vier delen zijn: 1. Adagio – Allegro vivace 2. Adagio 3. Allegro 4. Allegro ma non troppo. De instrumenten die Beethoven voorschrijft zijn: fluit, 2 hobo’s, 2 klarinetten, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten, pauken en strijkorkest. Het werk duurt iets langer dan een half uur.
BEETHOVEN SYMFONIE 4 NUMMER 662
Nota bene
De derde symfonie ‘Eroïca’, is een topwerk van Beethoven. De symfonie wordt beschouwd als een sleutelwerk in de muziekgeschiedenis. Het classicisme wordt verlaten en de romantiek treedt in.
Toen Beethoven zijn derde symfonie voltooide was zijn gehoor al slecht. Zijn humeur liet te wensen over. Luisteraars dachten dat hij krankjorum was geworden. De muziek was heftiger geworden dan ooit tevoren.
De laatste jaren van zijn leven was hij stokdoof. Zo bemerkte hij niet dat de première van zijn Symfonie 9 was afgelopen. Het applaus moet waanzinnig geweest zijn. Maar Beethoven hoorde het niet.
