Barber – Vioolconcert
Samuel Barber was een Amerikaans componist die leefde van 1910 tot 1981 en is vooral bekend geworden van zijn Adagio for Strings, een compositie uit 1936. Nog jaarlijks klinkt dit ter nagedachtenis van de aanslagen van 11 september 2001 op de Twin Towers in New York. Bovendien werd het stuk zo populair dat het in de internationale pop charts verscheen.
Aanvankelijk was Barber voorbestemd om zanger te worden. Hij beschikte over een mooie baritonstem en werd als kind geïnspireerd door de altstem van zijn tante Louise Homer, een operazangeres.
In de jaren dertig van de vorige eeuw toen atonaliteit en de twaalftoonstechniek gemeengoed waren geworden schreef Barber traditionele muziek dat door het grote publiek met enthousiasme werd onthaald. Het leek zelfs dat hij het stokje van Brahms had overgenomen.
In 1939 voltooide Barber zijn Vioolconcert opus 14. Het was een opdracht van een industrieel uit Philadelphia die het werkstuk vooraf betaalde. Barber schreef het stuk in Zwitserland. Het werk werd opgedragen aan zijn studiegenoot, de violist Iso Brisseli. Het concert kreeg drie delen 1. Allegro 2. Andante 3. Presto. De eerste twee delen zijn melodieus en expressief, het slotdeel is een virtuoos hoogstandje dat alle vaardigheden van de solist vereist.
De opdrachtgever was na de totstandkoming van de eerste twee delen zeer enthousiast en had grote bewondering voor de lyrische inslag van het concert maar was tevens teleurgesteld over het lage technische niveau. Maar toen de componist het derde deel ‘Perpetum Mobile’ (voortdurend bewegend) overhandigde wilde de opdrachtgever zijn geld terug. Hij vond het niet passen bij de eerste twee delen. Barber weigerde.
In 1941 kwam er een officiële première met solist Albert Spalding begeleid door het Philadelphia Orchestra. Het werd een succes en heden ten dage is het een van de meest gespeelde 20e-eeuwse vioolconcerten.
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
BARBER VIOOLCONCERT NUMMER 922