Franck – Symfonie

César Franck (1822-1890) is bij de kenners in de eerste plaats bekend als componist van orgelwerken. Hij werd geboren in het Belgische Luik. In 1858 werd hij organist van de St. Clotilde in Parijs, waar tevens een wereldberoemd orgel staat. In 1888 ontstonden twee van zijn mooiste werken, de Symfonie in d mineur en het koorwerk Les Béatitudes. Verder is hij natuurlijk de componist van de wereldhit Panis Angélicus en niet te vergeten de Sonate voor viool en piano in A. Franck was een bewonderaar van de muziek van Richard Wagner.

Francks orgelleerlingen van het conservatorium droegen hem op handen, zij gaven hem de bijnaam ‘Engel van een vader’. Franck zelf had alles over voor zijn pupillen. Hij was zó met het lesgeven bezig dat hij nauwelijks tijd over had om te componeren. En als hij dan een ingeving van de goede God had ontvangen, maakte hij er een notitie van en bewaarde het voor de eerstvolgende schoolvakantie, of stond een aantal dagen om vijf uur in de morgen op om het thema uit te werken.

Het zal dan ook duidelijk zijn dat César Franck geen uitgebreid oeuvre heeft achtergelaten. Slechts een enkele symfonie schreef hij, de Symfonie in d mineur uit 1888. De componist droeg dit werk op aan zijn leerling Henri Duparc (zie nummer 125). In afwijking met de traditionele vierdeligheid, nam de componist genoegen met drie delen. Het werk is opgebouwd in het ‘cyclische principe’; een klein melodisch motiefje wordt langzaam uitgebreid tot een volwaardig thema. Bijzonder mooi is de melodische lijn aan het begin van het langzame deel met harp, althobo en de geheimzinnig spelende gedempte strijkers. Opmerkelijk zijn de voorgeschreven instrumenten althoorn en cornet in de symfonieorkest. Niet iedereen, zowel publiek als pers, was gelukkig met de premiere van Francks symfonie in 1889 in de zaal van het Parijse Conservatorium.

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

FRANCK SYMFONIE NUMMER052