Franck – Symfonische variaties

César Franck (1822-1890) werd in het Belgische Luik geboren. Hij componeerde en gaf al concerten toen hij amper tien jaar oud was. Zijn hoofdinstrument was piano. In 1835 verhuisde hij naar Parijs. In 1849 werd hij benoemd tot organist van de St. Clotilde, waar hij het nieuwe, en inmiddels wereldberoemde, Cavaille-Coll-orgel mocht bespelen. Mede daarom wordt Franck door kenners in de eerste plaats als de man van het orgel beschouwd. Vanaf 1872 tot aan zijn dood was Franck aan het conservatorium verbonden als ‘professeur d’orgue’. Toen de beroemde Liszt hem hoorde spelen, zou hij gezegd hebben: ‘Ik dacht dat Bach allang dood was…’.

Aan het conservatorium leverde Franck tal van later beroemd geworden componisten/musici af, waaronder: Lekeu, Chausson, Duparc, d’Indy en Pierné. Critici vonden César Franck te ouderwets, maar zijn leerlingen droegen de goedaardige man op handen. Hij kreeg zelfs de troetelnaam ‘Engel van een vader’.

Je zou Symfonische variaties uit 1885 een pianoconcert kunnen noemen. In werkelijkheid is het een mix van piano en orkest. Het hoofdthema, dat zoals de titel reeds aangeeft diverse malen gevarieerd wordt, is in één woord een schitterende melodie. Het klagende thema doet simpel aan, het klinkt naar blues, en ook naar Satie en doet impressionistisch aan. Het werk heeft heel wat kritiek moeten doorstaan. Franck zou veel te veel voortborduren op de pianocomposities van romantici als Schumann, Mendelssohn en consorten. Anderen beweren Beethovens vierde pianoconcert in het werk te horen. Raadselachtige kritiek voor zo’n op en top verrassend werk. Het werk duurt ca 15 minuten.

Luister ook eens naar Prelude, Fuga en Variaties opus 18 voor orgel

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

FRANCK SYMFONISCHE VARIATIES NUMMER 185