Duruflé – Requiem
De Franse componist en organist Maurice Duruflé (1902-1975) was leerling van Paul Dukas (1865 – 1935) en de top organist en componist Louis Vierne (1870 – 1937). Vanaf 1944 was hij als leraar verbonden aan het conservatorium in Parijs. De meeste van Duruflés werken, waaronder vocale composities en orgelwerken, zijn religieus. Hoewel zeker niet modern, maken zijn werken door hun ingetogenheid en expressieve warmte een diepe indruk. Duruflé schrapte en verbeterde zijn werken voortdurend. En was hij dan nóg niet tevreden, dan vernietigde hij het werk. Al met al vergaarde deze componist een matig oeuvre. Slechts veertien stukken bleven bespaard, waar tenminste één meesterwerk bij zit, het Requiem opus 9 uit 1947 voor solostem, koor en orgel (en orkest). Behalve laatst genoemd werk schreef Duruflé sublieme orgelwerken, waaronder Messe Cum Jubilo opus 11.
Het is alsof je een groep Franse monniken hoort zingen onder begeleiding van fraaie akkoorden en innige melodieën. Duruflés Requiem herbergt veel Gregoriaanse melodieën, gestoken in een impressionistisch jasje. Het Piu Jesu uit de vredige dodenmis geldt als absoluut hoogtepunt en wordt dikwijls als zelfstandig stuk uitgevoerd. Duruflés Requiem kent geen Dies Irae. Geen schilderachtig verslag van het laatste oordeel zoals dat in menig requiem voor een dramatisch hoogtepunt zorgt. Het Requiem straalt berusting uit en een haast vanzelfsprekend vertrouwen dat alles goed komt en dat je niet bang hoeft te zijn dat de hemel voor jou gesloten blijft. Net als in het even zo fraaie Requiem van collega Gabriel Fauré (1845 – 1924), die trouwens als voorbeeld gold, zoekt Duruflé zijn muzikale troost in pasteltinten.
______________________________
Luister ook een naar de hymne Ubi caritas gecomponeerd in 1960 en gebaseerd is op het Gregoriaanse gezang met dezelfde naam. Volgens de traditie wordt het gezongen tijdens de voetwassing op Witte Donderdag. De oorspronkelijke tekst is in het Latijn. Het lied wordt genoemd naar de eerste twee woorden die betekenen: Waar naastenliefde (is). De tekst is gebaseerd op de eerste brief van Johannes uit de christelijke bijbel. Er bestaan ook andere versies in het Latijn, die dan wel met deze twee woorden beginnen, en vertalingen. De meditatieve tekst is zo ingesteld dat de vrij vloeiende beweging van het gezang, voor het eerst gehoord in de altpartij, altijd vooroploopt.
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
DURUFLÉ REQUIEM NUMMER 144
Nota bene
De Franse organist Maurice Duruflé is componist van een slechts klein oeuvre: minder dan 20 werken zijn tijdens zijn leven gepubliceerd. Aan deze geringe nalatenschap lag zijn uitermate zelfkritische houding ten grondslag.
Onder zijn composities vinden we naast een aantal prachtige orgelwerken, ook een meesterlijk Requiem met zachte orkestraties en Gregoriaanse melodieën. De hoopvolle en berustende sfeer is vergelijkbaar met het requiem van Fauré. Een biograaf noemde Duruflé de laatste impressionist.