Rimski-Korsakov – Sheherazade
Sheherazade is een symfonische suite en tevens het topwerk van de gewezen zeeofficier en later componist Nikolaj Rimski-Korsakov (1844-1908). Rimski-Korsakov, die zich had aangesloten bij de componistengroep ‘De machtige vijf’, werd vooral bekend vanwege zijn onnavolgbare kunst van het orkestreren. Denk maar aan het wereldberoemde muziekstukje Vlucht van de hommel uit 1900. ‘De machtige vijf’ stelde zich ten doel de Russische muziek in ere te houden en de westerse muziek zoveel mogelijk buiten te sluiten. De leden waren Moessorgski, Borodin, Rimski-Korsakov, Balakirev en Cui.
Sheherazade opus 35 uit 1888 is wellicht het bekendste werk van de componist. Het stuk geldt als een van de grote klassieke hits uit de muziekhistorie. De suite, waarin de soloviool de rol van Sheherazade uitbeeldt, is getoonzet naar enkele vertellingen uit het Arabische volksboek Duizend en één nacht. De suite bestaat uit vier delen. Deel 1: De zee en het schip van Sindbad deel 2: Verhaal van Prins Kalender deel 3: De jonge prins en prinses en deel 4: Het feest in Bagdad. De schipbreuk met de bronzen ruiter.
Sultan Sjahriaar was er van overtuigd dat alle vrouwen ontrouw waren. Hij besloot daarom dat de vrouwen met wie hij de eerste huwelijksnacht doorbracht te vermoorden. De jonge Sheherazade pakt het anders aan, ze vertelt de sultan een spannend verhaal dat ze de volgende nacht afmaakt en daarna direct aan een nieuw verhaal begint. Zij put haar verhalen uit wondermooie oude verzen van dichters en volksliederen. De boosaardige sultan vergeet uiteindelijk zijn wrede plan. Sheherazade gaat duizend-en-een nachten door met vertellen. Na die tijd is Sjahriaar van zijn waanzin genezen en hij en Scheherazade leven nog lang en gelukkig.
Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.
RIMSKI-KORSAKOV SHEHERAZADE NUMMER 195
Nota bene
Niemand minder dan Igor Stravinsky kreeg les van Rimski-Korsakov. Na het overlijden in 1908 van zijn leermeester schreef Stravinsky voor zijn begrafenis het treurwerk Chant Funèbre.
De première van de Chant Funèbre was in Sint-Petersburg. Op onverklaarbare wijze verdween daarna de partituur. De bedroefde Stravinsky noemde het werk, dat hij beschreef als een rouwstoet van verschillende instrumenten, een van zijn beste jeugdwerken.
Tijdens een verbouwing van het conservatorium van Sint-Peterburg in 2015 trof men de partituur weer aan.
