Reicha – Celloconcerten

Anton Reicha  (1770-1836) werd in Praag geboren, hetzelfde jaar als Beethoven, maar leefde van 1810 tot aan zijn dood in 1836 in Parijs. Hij wordt daarom over het algemeen beschouwd als een Frans musicus en theoreticus, die behalve veel kamermuziek componeerde ook leerboeken schreef.

Reicha ontving zijn eerste lessen van een oom die hij volgde naar het Duitse Bonn. Daar ontmoette hij Beethoven die als altviolist in het stedelijk orkest speelde. Reicha speelde fluit in hetzelfde orkest. In 1802 vestigde hij zich in Wenen, waar hij vriendschap sloot met Beethoven, Haydn en Salieri. Lessen ontving hij van Michael Haydn de broer van de grote Joseph Haydn. Vanaf 1810 maakte hij carrière in Parijs. Hij werd leraar theorie en compositie aan het Parijse conservatorium en tot zijn leerlingen behoorden onder andere Liszt, Berlioz, Gounod en Franck. In 1818 werd hij de nieuwe directeur van het vermaarde Parijse conservatorium.

Eenvoud siert Reicha’s Celloconcerten. Hij schreef er een stuk of vijf. Met name het Celloconcert in A springt er uit. En luister ook eens naar het sprankelende Celloconcert in E. Geen overbodige luxe, geen poehah, maar muziek tot op het bot. Een stuk ongedwongen muziek waar de luisteraar zijn hart kan ophalen en een goed beeld krijgt van de vele mogelijkheden van het prachtige instrument, de cello.

Behalve Celloconcerten componeerde Reicha muziek voor kleine bezetting, waar blaasinstrumenten zijn voorkeur hadden. Tientallen componeerde hij er: kwintetten voor blazers,  trio’s voor hoorn en stukken voor fluit. En natuurlijk mogen we zijn Hoornconcerten en het Klarinetconcert in g mineur ook niet vergeten!

REICHA CELLOCONCERTEN NUMMER 431