Kraus – Symfonieën

Joseph Martin Kraus (1756 – 1792) was een Duitser van geboorte maar maakte als musicus en componist carrière in Zweden. Op het gymnasium werd zijn muzikaliteit ontdekt. Hij speelde viool en beschikte over een mooie sopraanstem. Vanwege zijn zangkwaliteiten vervulde hij dikwijls een hoofdrol in koorwerken. Na zijn middelbare school studeerde hij rechten. Naast deze studie nam hij compositieles, en hield zich bezig met het maken van proza.

Kraus was tijdgenoot van Wolfgang Amadeus Mozart (1756 – 1791) en Joseph Haydn (1732 – 1809). Deze laatste had veel bewondering voor hem en roemde zijn symfonieën als de mooiste ooit geschreven, met name de Symfonie in c mineur met de bijnaam Symphonie Funèbre. Ook de componist Christoph Willibald von Gluck (1714 – 1787) was vol lof over Kraus.

Begin twintig, in 1778, verhuisde Kraus naar de Zweedse hoofdstad Stockholm. Aanvankelijk zat hij daar zonder werk en leefde in armoede. Drie jaar later werd hij door toedoen van het uitkomen van zijn opera Proserpin, kapelmeester bij Koning Gustav III van Zweden. In 1792 werd de koning tijdens een gemaskerd bal vermoord. Ter nagedachtenis componeerde Kraus de Symphonie Funèbre. Kraus die al op jonge leeftijd aan tuberculose leed stierf een aantal maanden later.

Voor zover bekend componeerde Kraus acht Symfonieën: Symfonie 1 in C – 1780. Symfonie 2 in C – 1781. Symfonie 3 in cis mineur – 1782. – Symfonie 4 in c mineur – 1783. Symfonie 5 in Es – 1783. Symfonie 6 in F – 1786. Symfonie 7 in D – 1789. Symfonie 8 in c mineur – 1792.

KRAUS SYMFONIEEN NUMMER 547