Verdi – Trovatore
Tijdens zijn leven was de operacomponist Giuseppe Verdi (1813 – 1901) zeer geliefd bij het Italiaanse volk. Immers, de inhoud van sommige opera’s (o.a. Nabucco) verkondigden de eenwording van het toen nog verscheurde Italië. Bovendien was Verdi politiek actief. Er werd hem zelfs een parlementszetel aangeboden. Viva Verdi, was een veel gehoorde en op muren gekalkte leus.
Nog steeds staat Verdi nummer 1 op het lijstje van meest geliefde operacomponisten, al moet hij deze plaats delen met de Duitser Richard Wagner. Beide meesters werden in het zelfde jaar geboren. De componeerstijl van de twee operagiganten was verschillend. Verdi schreef naar het volk toe, zijn aria’s werden op straat gezongen. De werken van Wagner daarentegen kregen vooral bijval bij het meer geschoolde publiek.
De opera Il trovatore (De troubadour) uit 1853 is gebaseerd op de bloedige tragedie El Trovador van de Spaanse schrijver Gutièrrez. Het stuk speelt zich af tijdens de middeleeuwen in een paleis in Zaragoza. Il trovatore is een huiveringwekkende opera met haat, jaloezie, verraad, hekserij, moord, vergif, brandstapel…
Twee mannen, de graaf Di Luna (bariton) en de troubadoer, de zigeuner Manrico (tenor), vechten om de mooie gravin Leonora (sopraan). Maar eigenlijk speelt de geheimzinnige zigeunerin Azucena (mezzosopraan) de hoofdrol. Twee toparia’s van Leonora zijn Tacea la notte placida en D’amor sull’ali rosee. Azucena’s bekendste aria is Stride la vamps.
Il Trovatore herbergt nog meer beroemde melodieën, waaronder: Zigeunerkoor, Soldatenkoor, Miserere.
VERDI IL TROVATORE NUMMER695
https://www.youtube.com/watch?v=WEMMVHAINFM
Nota bene
Hoewel hun fans elkaar soms haatten, spraken Verdi en Wagner zelden over elkaar. Toen iemand Verdi vroeg wat hij van Wagner vond antwoordde hij Wagner is een groot man maar waarom schreeuwt hij altijd zo? En Wagner? Die zou Verdi ooit een prima melodieënbakker genoemd hebben.
Tijdens de première van zijn opera Il Trovatore ging er iets mis met een aria, gezongen door een tenor. Verdi was woedend en liep backstage. Daar liep hij tegen een apotheker op, een fan van Richard Wagner. Hij zei sarcastisch: U verkoopt pillen tegen de hoest. Geef die tenor een heel doosje, en eet er zelf ook een paar, dan hoeven we u tenminste ook niet meer te horen klagen over mijn muziek.
