Delius – Sea drift
De Engelse componist Frederick Delius (1862-1979) was de zoon van een rijke fabrikant. Zijn ouders waren Duitse emigranten. Als kind nam hij piano- en vioolles. In 1884 vertrok hij naar Amerika om daar als landarbeider te werken. Met financiële hulp van zijn vader zette hij een sinaasappelplantage op. Hij raakte in contact met de muziek en liederen van de zwarte bevolking. Na enige jaren keerde hij terug naar Europa om zich geheel aan de muziek te wijden. Zijn muziek is erg beïnvloed door de zwarte zingende landarbeiders.
Delius ging studeren aan het conservatorium van Leipzig. Maar met zijn muzikale herinneringen aan de negermuziek uit Amerika, kon hij zich er nauwelijks toe zetten om de gortdroge en academische klassieke muziek te bestuderen. Luisteren naar andere componisten deed hij nauwelijks. Delius verzette zich daarmee tegen de muzikale wet dat men een compositie pas begrijpt, als men die een flink aantal keren beluisterd heeft. Onzin, vond Delius, muziek is direct goed of slecht.
Sea drift voor tenor, koor en orkest uit 1904 vertelt het verhaal over een meeuw die boven zee tevergeefs op zijn liefje wacht. Het is gecomponeerd naar een gedicht van Walt Whitman. Ondanks de grote bezetting van het orkest blijft het een zeer intiem muziekstuk dat nergens ontaard in grootschaligheid. Zoals we van Frederick Delius gewend zijn, speelt het orkest zachte, over het algemeen geheimzinnige akkoorden. Het samengaan van orkest en koor klinkt soms huiveringwekkend. De tenor zingt over het liefdesverdriet van de meeuw.
Luister ook eens naar Songs of Sunset
DELIUS SEADRIFT NUMMER481
Nota bene
Na zijn zoektocht naar erkenning en zijn ontmoeting met Edvard Grieg zou hij de voorkeur geven aan een kluizenaarsleven. Hij bewoonde met zijn vrouw Jelka een afgelegen huis in Frankrijk.
Hij had een hekel aan het geluid van spelende kinderen en schreef ooit aan een vriend dat hun lawaai een afschuwelijke onderbreking van het componeren was.
Op latere leeftijd werd Delius blind en verlamd als gevolg van syfilis. Toch stopte hij niet met componeren. Een jonge muziekstudent zat uren naast hem terwijl hij noot voor noot dicteerde. Samen voltooide ze enkele van zijn laatste werken Songs of Farewell en A Song of Summer.
