Mozart – Eine kleine Nachtmusik

In de zeventiende en achttiende eeuw ging er in Wenen nauwelijks een avond voorbij of er werd wel ergens in de nachtelijke uren voor het venster gespeeld. Deze tedere gewoonte stamt waarschijnlijk af van de minnezangers die in de Middeleeuwen in Duitsland actief waren. De teksten van deze liefdesliedjes behandelden meestal de hoofse liefde en de deugd en eerzaamheid van de vrouw. Doch tussen de bedrijven door werden er ook reeds stoute en dubbelzinnige liedjes gezongen! In Mozarts tijd was het ook nog gebruikelijk om zo af en toe een serenade te brengen aan je geliefde. In de avonduren speelde je net zo lang trommel of gitaar tot je hartendief voor het raam of zelfs op het balkon verscheen. Rijke minnaars huurden hiervoor soms zelfs een heel ensemble af.

Eine kleine Nachtmusik KV 525 is een serenade voor een aantal strijkinstrumenten (kamermuziekensemble) in G majeur uit 1787 van Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791). Voorgeschreven instrumenten zijn twee violen, altviool, cello en eventueel contrabas. De serenade was vast niet bedoeld om een jonge dame in het zonnetje te zetten, net zo min als er op de walsen van Chopin gedanst kan worden. Het werk wordt ook vaak uitgevoerd door strijkorkest. Het stuk telt vier delen (allegro, andante, menuet, allegro) en er komt geen noot te veel in voor. Het is alles vrolijkheid wat de klok slaat. Het werk, dat pas na de dood van de componist werd gepubliceerd,  geldt als een van de lievelingswerken voor de grote massa: een hit van de bovenste plank!

MOZART EINE KLEINE NACHTMUSIK NUMMER 254