Stamitz J. – Klarinetconcert

Johann Stamitz (1717 – 1757) ook wel Jan Stamic, was een Tsjechisch componist die stamt uit een muzikantenfamilie. Zijn vader was organist, van hem ontving hij zijn eerste muziekonderricht. Na zijn gymnasiumopleiding studeerde hij aan de universiteit filosofie en muziek.

In 1743 werd hij aangesteld als musicus en later als kapelmeester aan het hof van Karel Theodoor, een verwoed muziekliefhebber in Mannheim. Men beschouwt Stamitz als overgangscomponist van de barok naar de klassieke periode. Onder zijn belangrijkste composities rekent men zijn Klarinetconcert in Bes en Fluitconcerten. Verder componeerde Stamitz een Hoboconcert, Trompetconcert, en bijna zestig Symfonieën, waarvan Symfonie in D opus 3 regelmatig uitgevoerd wordt

Het orkest van Stamitz werd omschreven als het beste in Europa. Sindsdien heeft men het over de Mannheimer Schule. De stijl van het musiceren had invloed op de latere Weense Klassieken: Mozart – Haydn – Beethoven. Kenmerken van De Mannheimer Schule waren o.a.: Sonatevorm – Menuet krijgt plaats in de symfonie – Invoeren van de klarinet in het orkest –  Gelijke streekvoering bij de strijkers –  Plotselinge dynamische overgangen van bijvoorbeeld pianissimo naar fortissimo en crescendo en decrescendo etc.

Zij zoon Karl Stamitz (1745 – 1801) werd eveneens componist. Karl was een groot promotor van de klarinet. Zowel in zijn kamermuziek als in zijn orkestwerken liet hij het instrument een gote rol spelen. Hij schreef zo’n 12 klarinetconcerten.

STAMITZ KLARINETCONCERT NUMMER 776