Bizet – Symfonie

Er zullen niet veel jonge mensen zijn die het presteren om tijdens hun zeventiende levensjaar een muziekstuk te scheppen dat als meesterwerk betiteld wordt. Toch is het in het verleden dikwijls gebeurd. We denken dan aan Schuberts Erlkonig, aan Symfonie 1 van Sjostakovitsj en natuurlijk aan Mendelssohns Octet en Midzomernachtsdroom. Maar ook de componist van de beroemde opera Carmen, de Fransman Georges Bizet (1838 – 1878) leverde als puber een uitmuntende prestatie met zijn Symfonie in C.

Bizet was leerling van Gounod. Het was een aparte relatie. Qua muziek was alles in orde, doch op het menselijke vlak liepen de gemoederen vaak hoog op. De jonge Bizet had de symfonie in C gehoord van zijn leermeester Gounod. Bizet besloot op zijn beurt eveneens een symfonie in C te componeren. Ondanks bepaalde overeenkomsten tussen beide werken, bijvoorbeeld de klassieke opbouw, verraad het stuk van Bizet reeds zijn grote talenten als toondichter. Maar Bizet wilde op dat moment de strijd niet aangaan en verborg het werk.

Na zijn overlijden schonk zijn weduwe het manuscript aan de bibibliotheek van het conservatorium. In 1935 kwam het pas boven water en ging het in Parijs in première.  Een flitsende, zeer spontane symfonie die eigenlijk in geen enkele collectie mag ontbreken. De Symfonie in C werd geschreven voor een standaard symfonieorkest echter zonder trombones. Ook van het succes van zijn wereldwerk de opera Carmen heeft Bizet weinig meegemaakt. Pas na zijn dood werd het werk vrijwel in alle theaters met groot succes uitgevoerd.

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

BIZET SYMFONIE IN C NUMMER 089