Bruch – Schotse Fantasie

Max Bruch werd in 1838 in het Duitse Keulen geboren, Hij overleed in 1920 in Berlijn. Van zijn moeder ontving hij zijn eerste muzieklessen. Later studeerde hij piano bij Ferdinand Hiller. Bruch had echter meer met de viool dan de piano. Hij vond dat de piano niet de melodie kon zingen zoals bij de viool, altviool en cello. Op veertienjarige leeftijd ging zijn eerste symfonie in première. Op zijn zevenentwintigste schreef hij een van de mooiste concerten uit het romantische repertoire, Vioolconcert in g mineur opus 26. Hij is eveneens componist van de bestseller Kol Nidrei voor cello en orkest.

In 1880 droeg Bruch een nieuw werk op aan topviolist Pablo de Sarasate, de Schotse Fantasie in Es opus 46. Een andere topviolist Joseph Joachim hielp de componist met de technische mogelijkheden van de viool. Als eerbetoon aan de Schotse traditie geeft Bruch de harp een prominente plaats in de fantasie.

De volledige titel luidt: Fantasie für die Violine mit Orchester und Harfe unter freier Benutzung Schottischer Volksmelodien.

In de vierdelige Schotse fantasie zijn volksmelodieën te horen als Through the Wood Laddie, The Dusty Miller, I am A Doun for Lack O en Hey Tuttie Tatie uit het patriottistische volkslied Scots Wha Hae.

De componist dirigeerde zelf de première, dat was in 1881 met de Liverpool Philharmonic waar hij op dat moment de scepter zwaaide.

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

BRUCH SCHOTSE FANTASIE NUMMER 1020

Nota bene

Het meest bekend is Max Bruch van zijn Vioolconcert in g mineur. Men vergeet meestal dat de componist meer dan 200 andere werken schreef waaronder het indrukwekkende Kol Nidrei.

In een interview verklaarde hij dat over vijftig jaar zijn collega Johannes Brahms de belangrijkste componist zal zijn terwijl hij zelf zal voortleven als de componist van zijn vioolconcert.

Ondanks het succes van zijn vioolconcert heeft hij er financieel nauwelijks van geprofiteerd. In zijn tijd werden componisten vaak eenmalig betaald en geen auteursrechten ontvingen. Bruch verkocht zijn vioolconcert voor een bescheiden bedrag. Later toen het stuk een enorm succes bleek en overal ter werd uitgevoerd kon de componist toekijken hoe anderen hier financieel van profiteerden. De componist noemde zijn vioolconcert Mijn vloek…