Elgar – Enigma variaties

De Engelsman Edward Elgar (1857-1934) begon pas rond zijn dertigste serieus met componeren. Hij was autodidact. Zo af en toe verving hij zijn vader achter het kerkorgel. Edward leerde zichzelf fagot spelen en verschillende strijkinstrumenten. Later werd hij dirigent van een amateurorkest en volgde zijn vader op als organist in Worcester. Als componist van pure romantische muziek ontving hij van vrijwel alle Engelse universiteiten eredoctoraten.

Sir Edward Elgar is de man van de wereldhit Land of hope and glory. In 1899 componeerde hij het merkwaardig muziekstuk Enigma Variaties, een thema met variaties. In dit werk gaf hij veertien dierbare vrienden een eigen melodie. Het kostte menig musicoloog hoofdbrekens om het stuk uit te pluizen. Inmiddels is het raadsel opgelost en zijn de namen van de veertien bekend. Elgar brak met dit opus 39, een meesterlijk variatiewerk, internationaal door. 

Veertien bloedverwanten, vrienden en zelfs zijn hond bevolken Elgars Variations on an orginal thema for orchestra, beter bekend geworden als de Enigma variaties (enigma betekent raadsel). Elgar noteerde alleen de initialen van de vrienden in de partituur. Of hij ons toch nog om de tuin heeft geleid, zal wel altijd een raadsel blijven. In ieder geval betreft de eerste variatie zijn echtgenote. Andere figuren die de eer hebben gekregen een plaatsje in het werk te krijgen zijn een aantal bevriende muzikanten, een anonieme vriendin, enkele excentriekelingen en in de finale Elgar zelf. In deel tien beluisteren we Nimrod, een van de mooiste stukken uit de Enigma. Het is vernoemd naar zijn muziekuitgever, zijn aller beste vriend. In 1975 vond een Nederlandse musicologie student volgens de Elgar Society de meest bevredigende oplossing voor de Enigma variaties.

Heeft u een opmerking of aanmerkingen over dit item, horen wij dit graag van U.

ELGAR ENIGMA VARIATIES NUMMER 114