Ravel een watje?

In een vlaag van verstandsverbijstering meldde hij zich aan bij het leger. Te smal dus, te iel. Geen body om een tegenstander te lijf gaan. Wat moeten we met jou? In 1916 vecht hij met de Fransen mee aan het front bij Verdun. Nou ja, vechten…? Lichtgewichten vechten niet. Hij bestuurt een vrachtwagen, een vrachtwagen om oorlogsslachtoffers mee op te halen. (Had Ravel dan een groot rijbewijs? Geen idee.) In ieder geval wordt hij ziek van de rottigheid, de loopgraven, de verminkingen, en van de lijken. Lichamelijk en geestelijk gesloopt keert hij terug naar huis.

Maurice woont tot zijn veertigste bij zijn moeder. Als zij dood gaat is Maurice kapot. De nerveuse en door slapeloosheid geplaagde Ravel weet zich geen raad. Hij trekt in bij een broer. En als deze gaat huwen gaat hij alleen wonen. Samen met zijn speelgoed, zijn mechanische poppen, zijn speeldozen, snuisterijen en tierelantijnen verhuist hij naar een sprookjesachtig huis zo’n 30 kilometer van Parijs.

Nu wil ik het echt weten, was Ravel een watje? De roddels vertellen over langdurige relaties die op niets uitliepen. Andere bronnen hebben het over veelvuldig bordeelbezoek en weer anderen suggereren homoseksualiteit bij de maestro.

Veel van de muziek van Ravel is gebaseerd op sprookjes, over moeder de Gans en over speelgoedbeestjes die ‘s nachts tot leven komen. Ravel kwam s‘nachts ook meestal tot leven, overdag scheen hij te slapen.

Ondersteboven was ik toen ik als puber zijn versie op de Schilderijententoonstelling hoorde, de mannelijkheid spatte er af! En later het Pianoconcert voor linkerhand (geschreven voor oorlogsslachtoffer pianist Paul Wittgenstein) Maurice Ravel een watje?…Ik dacht het niet!

Toon Verbeek