Stravinsky – Symfonieën

De jaren 1938-1939 waren allesbehalve gelukkig voor de Russische componist Igor Stravinsky (1882 – 1971). Kort na elkaar stierven zijn vrouw Katharina, zijn dochter Ludmilla en zijn moeder. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, vestigde de componist zich voorgoed in Amerika. De nazi’s hadden zijn muziek als Entarte Musik bestempeld. Met zijn tweede vrouw, de schilderes Vera de Bosset, betrok hij een huis aan een van de boulevards in Hollywood en woonde daar ruim vijfentwintig jaar. De bijna zestigjarige klankmeester wist al snel dat hij zijn najaren in de Verenigde Staten zou slijten. In 1940 verkreeg hij de Amerikaanse nationaliteit. Hij hield zich bezig met jazz, schreef balletmuziek voor Broadway shows, componeerde voor film en televisie en schreef zelfs een stuk (Ebony concerto) voor jazzklarinettist Woody Herman.

Symfonie in C was de eerste compositie die hij in Amerika voltooide. De eerste twee delen had hij in Europa geschreven, in Zwitserland en Frankrijk. Het werk ging onder leiding van de componist in 1940 in Chicago in premiere. Het stuk kan ingedeeld worden in zijn neoklassieke periode. De symfonie heeft geen buitenmuzikale gedachte. Het is een abstract werk, zoals een symfonie meestal is. De vierdelige symfonie neemt een klein half uur in beslag. Het werk werd tijdens zijn leven nauwelijks uitgevoerd.

De eerste uitvoering van de Symfonie in 3 delen was in 1946. Stravinsky zelf dirigeerde het werk. Het was zijn laatste grote werk voor symfonieorkest. Met name in het 1e deel is het goed te horen dat we met de componist te maken hebben van de Sacre du Printemps. Aanvankleijk verklaarde de componist dat het om absolute muziek zou gaan (zonder buiten muzikale gedachte). Later gaf hij toe delen te hebben geschreven beïnvloed door de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog en de bioscoopjournaals hierover. De symfonie voor groot symfonieorkest duurt ca 25 minuten.

STRAVINSKY TWEE SYMFONIEËN NUMMER 205