Walton – Concert voor altviool
De Engelse componist Sir William Walton (1902-1983) had aanvankelijk geen ambities om de muziek in te gaan. Hij had een mooie stem en zong in de beste koren, maar daar hield het wat muziek betrof ook wel mee op.
Hoewel Walton een paar jaar muziek studeerde, kan gesteld worden dat hij als componist autodidact was. Met zijn Altvioolconcert, zijn Vioolconcert en zijn Symfonie 1 baarde de componist veel opzien. Behalve deze drie topwerken componeerde Walton ook het veel uitgevoerde Façade, en het succesvolle oratorium Belshazzar’s feast, dat vooral in religieuze kringen voor veel opschudding zorgde en zelfs als ‘heidens stuk’ werd betiteld.
Walton wordt wel het enfant terrible van de Engelse muziek genoemd. Sommige van zijn (begin-)stukken vertonen humor en satire. Ondanks dat hij vrijwel muzikaal ongeschoold was, wordt hij zonder aarzelen genoemd in het rijtje beroemde Engelse collega-componisten uit die tijd: Edward Elgar, Vaughan Williams en Gustav Holst.
De moderne uitspattingen van Waltons Altvioolconcert (1929) worden afgewisseld met zeer mooie en lyrische passages die sterk romantisch lijken. Het concert werd in première gebracht door componist en altviolist Paul Hindemith (1895-1963). Voor deze componist schreef Walton ook zijn Variaties op een thema van Hindemith. Ook Waltons Vioolconcert uit 1939 vertoont sterk romantische trekken en wordt zelfs door critici als ‘mierzoet’ omschreven.
WALTON CONCERT VOOR ALTVIOOL NUMMER 416
