Copland – Fanfare for the Common Man

Aaron Copland (1900 – 1990) werd geboren in hartje New York. Zijn ouders waren Russische joodse emigranten. Copland studeerde muziek in Parijs en New York. In zijn werken liet hij zich inspireren door de jazz en verschillende soorten Amerikaanse volksmuziek. Twee populaire werken van Copland zijn Billy the Kid (1938) en Rodeo (1942). Componist en dirigent Leonard Bernstein (1918 – 1990) heeft zich altijd ingezet om de muziek van Copland in de openbaarheid te brengen.

Een van de bekendste werken van Copland is Fanfare for the Common man (Fanfare voor de gewone man). Hij schreef het stuk in 1942 voor koperblazers en slagwerk voor het Cincinnati Symphony Orchestra. De bezetting is voor 4 hoorns – 3 trompetten – 3 trombones – tuba – slagwerk.

Al duurt het werkje niet langer dan een minuut of vier, het is zeer populair. Zo werd het gebuikt als openingstune van de Democratic Party in de VS. ‘Het is tijd voor de gewone man’ liet de Amerikaanse vicepresident Henri Wallace weten in een beroemde toespraak. Copland zelf gebruikte het hoofdthema ook in zijn Symfonie 3. De Engelse popgroep Emerson Lake & Palmer nam het nummer op in 1977. Jazzmusicus Woody Herman en popzanger Bob Dylan namen het op in hun repertoire. In diverse filmproducties is Coplands Fanfare te beluisteren. Amerikaanse tv-programma’s hebben het werk als herkenningsmelodie. Ook wordt de muziek wel gespeeld tijdens begrafenissen van belangrijke politieke personen. De Fanfare duurt ca 5 minuten.

COPLAND FANFARE FOR THE COMMON MAN NUMMER 729

Nota bene

Copland was een New Yorker, hij groeide op in Brooklyn, dus hij had weinig ervaring met het Wilde Westen.

Copland had de missie om een Amerikaans geluid in de klassieke muziek te vangen. Dat deed hij met werken als Appalachian Spring, Rodeo en Fanfare fort the comon man. Dit laatst werk componeerde hij tijdens de Wereldoorlog II ter ere van de gewone mensen – een sterk democratisch en idealistisch gebaar.

Hij wilde muziek schrijven voor het gewone volk, niet alleen voor de elite. Zijn stijl werd simpel en helder, met invloeden van Amerikaanse volksmuziek, jazz en cowboyliederen. Dit alles maakte hem ongewoon populair voor een componist van ‘serieuze muziek