Händel – Harpconcert

Georg Friedrich Händel (1685 – 1759) werd in het Duitse Halle geboren. Hij overleed in Londen. Händel werd in hetzelfde jaar geboren als zijn collega Johann Sebastian Bach (1685 – 1750). Zij werden de belangrijkste componisten van het tijdvak de barok (1600 – 1750). Beiden waren top organisten.

Als 15 jarig kind baarde hij reeds opzien met zijn orgelspel. Op aandringen van zijn ouders koos hij voor een studie rechten. Hij maakte deze studie niet af, maar wijdde zich volledig aan de muziek. Behalve orgel speelde hij viool en klavecimbel.

De menselijke stem is altijd belangrijk geweest in de composities van Händel. Van zijn hand verschenen meer dan 40 opera’s, 30 oratoria, en 120 cantates. Verder schreef hij muziek voor hobo, viool, orgel, klavecimbel. Vermaard zijn ook zijn Concerti Grossi.

Een opvallend werk in het oeuvre van Georg Friedrich Händel is het Concert voor harp en orkest in Bes. Dit concert geldt als het eerste belangrijke Harpconcert uit de muziekgeschiedenis. Het werk werd rond 1735 geschreven voor de harpvirtuoos Robert Powell. Behalve als soloconcert voor de harp wordt het ook gespeeld door de hobo en is eveneens bekend als Orgelconcert nummer 6. Het Harpconcert kent drie delen: snel – langzaam – snel. Het begeleidend orkest is ondergeschikt aan de solist.

HÄNDEL HARPCONCERT NUMMER 732

Nota bene

Volgens de Bijbel speelde Koning David al harp (of was het een luit?). Grottekeningen uit de prehistorie laten eveneens harpspelers zien.

Het instrument was nauwelijks te horen toen de orkesten groter werden. Ook kon het geen halve tonen spelen, dus chromatiek zat er niet in.

Instrumentenbouwer Erard kwam met de pedaalharp die het mogelijk maakte de snaren in te korten: Chromatiek! Concurrent Pleyel monteerde voor elke halve toon een snaar. De beroemde eigenschap van de harp om een glissando te spelen was echter onmogelijk. Ook was het instrument door de vele snaren te zwaar. Uiteindelijk koos men voor de pedaalharp, welke tot nu toe een plaats heeft in het symfonieorkest.